انساب الاشراف احمدبن یحیی بلاذری درگذشته به‌سال 278 قمری به‌رغم نامش تنها نسب‌نامه نیست، بلکه موضوع نسب‌شناسی در برابر اطلاعات گرانبهای تاریخی و جنبۀ تاریخ‌نگاری آن، حجم اندکی را شامل می‌شود، در واقع، انساب الاشراف، یک دوره تاریخ سدۀ اول هجری بر مبنای «انساب» عرب است و می‌توان گفت که چنین شیوه‌ای در تاریخ‌نگاری مسلمانان در سدۀ 3ق به‌گونه‌ای که بلاذری در این اثر در پیش گرفت، تکرار نشد.
عنوان «اشراف» ــ با آنکه در قرون پس از بلاذری، لفظ «شریف» بر منسوبان به اهل‌بیت پیامبر(ص) یا اعضای قبیلۀ قریش اطلاق می‌شد ــ در این کتاب بلاذری ناظر به گروه خاصی از اعراب نیست؛ بلکه به‌گفتۀ محققان، اشراف در اینجا به‌طور مطلق بزرگان عرب و احتمالاً شامل کسانی است که از نژاد خالص عرب بوده‌اند.
از اهمیت این کتاب همین بس که نخستین پژوهش‌ها درباره این کتاب در سده نوزدهم میلادی نه در اقالیم مسلمان و عرب‌زبان بلکه در آلمان آغاز شد، در نیمه دوم قرن بیستم نیز مؤسسه آلمانی فرانتس اشتاینر در اشتوتگارت در روندی کند‌پیما تدریجاً مجلدات آن را منتشر کرده است.
کتاب منتشرشده توسط انتشارات سنگلج راجع به بخش برآمدن حضرت حسین‌بن علی(ع) از مدینه و رخداد عاشورا از همین کتاب است.
این کتاب دومین اثر انتشارات سنگلج از مجموعه پژوهش‌های شیعه‌شناسی است، نخستین کتاب این مجموعه مقدمه‌ای بر مطالعات شیعه‌شناسی نوشته رسول جعفریان چندی پیش منتشر شد.
انتهای پیام/+
source