متن ترانه حمید رضا آیین مرا بخوان
مرا ببر به خانه ای که خانه ی توست
ببر مرا که دل پر از بهانه ی توست
مرا بخوان که عاشقانه ای ندارم
هوای سینه ام پر از ترانه ی توست
برای خستگیِ جان، تو شانه ای نشانه ای
شبیه قصه های دور، همیشه عاشقانه ای
ببین که من به شوق تو، پرنده می شود دلم
از این زمین به آسمان ، به لحظه می رود دلِ من
به من اگر نظر کنی، نشسته ام به کوی تو
که از سرم نمی رود یک لحظه آرزوی تو
پیاله ای گرفته ام که وعده را وفا کنی
دلِ امیدوار من بنوشد از سبوی تو
source