علی دارابی در یادداشتی نوشت: می‌دانیم هدف اصلی دیپلماسی عمومی تحت تأثیر قرار دادن افکار عمومی است و ابزار اصلی آن داد و ستدهای فرهنگی است.
جشنواره.ها، نمایشگاه.ها، خواهرخواندگی‌ها از نمونه‌های موفّق در دیپلماسی عمومی در حوزه میراث‌فرهنگی است که بر پایه صلح، دموکراسی، گفت‌وگو و پرهیز از منازعه و درگیری است.
شبکه‌سازی و ظرفیّت سازی امری مهم در حوزه میراث‌فرهنگی در داخل و خارج از کشور است.
جمهوری اسلامی عضو ۲۶ نهاد مهم بین‌المللی است. ۶۵ نمایندگی رایزنی فرهنگی، بیش از ۱۰۰ نمایندگی سیاسی ایران در خارج از کشور، سازمانهای موثری چون آیسیسکو، اکو و سازمان همکاری اسلامی … همه و همه ظرفیّت های بزرگی برای شبکه سازی انتقال پیام و صدور میراث فرهنگی است. مشروط بر آنکه جزیره ای عمل نشود و هماهنگی و همکاری بایسته میان همه نهادها بعمل آید.
مدل‌سازی که راهکار مؤثری برای معرفی مطلوب میراث فرهنگی کشور است. برپایی کارگاههای آموزشی، انتقال تجارب، ثبت پرونده های جهانی مشترک، حمایت و تواناسازی جوامع محلی، ارتقاء دانش تخصّصی رسانه ها، کاوش ها و مرمت با سایر کشورها می تواند از جمله الگوها و مدل های موفّق برای حوزه میراث فرهنگی باشد.
ما به عنوان خادمان میراث فرهنگی ایران بزرگ خود را مکلّف به صیانت و پاسداری از میراث ملموس، طبیعی و ناملموس می دانیم.
انتهای پیام/
source