دهمین دوره نمایشگاه علی‌رغم ادوار گذشته که در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار می‌شد، به منظور تسهیل در دسترسی، در مصلی امام(ره) برگزار شد. دسترسی آسان در کنار ایجاد امکاناتی مانند پارکینگ برای خانواده‌ها و حمایت رسانه‌ها، سبب شده تا استقبال از این دوره نمایشگاه در قیاس با ادوار گذشته به شکل قابل توجهی بیشتر باشد. رشدی که بیش از هر کس، مایه مسرت تولیدکنندگانی است که رکود سخت دوران کرونا و پس از آن تعطیلی گاه و بیگاه مدارس در پی حوادث اجتماعی چشیده‌اند.
بررسی‌های انجام شده حکایت از کاهش چشمگیر تولیدات در برخی از حوزه‌ها مانند دفتر تحریر تا 90 درصد در ایام کرونا داشت. با این حال، چند روزی است که به نظر می‌رسد زندگی روی خوشش را هم به دست‌اندرکاران و فعالان این صنعت نشان داده است. خبرگزاری تسنیم به مناسبت اتمام این دوره نمایشگاه با محمد یقینی، مدیرعامل مجمع ایران‌نوشت، درباره تجربه دهمین دوره برگزاری به گفت‌وگو پرداخته است که در ادامه می‌خوانید:
*تسنیم: آقای یقینی نمایشگاه ایران‌نوشت امسال با فضای متفاوتی در مصلی برگزار شد و توانست نظر بسیاری از خانواده‌ها را طی 15 روز برگزاری به خود جلب کند. چه اتفاقات مهمی در این چند روز رخ داد و براساس آمار، چه تعداد مراجعه‌کننده به این نمایشگاه ثبت شده است؟
با توجه به حجم استقبال مردم از نمایشگاه، تنوع و حجم محصولاتی که قرار بود عرضه شود و تعداد تولیدکنندگان تصمیم گرفتیم که دهمین دوره نمایشگاه ایران‌نوشت را در فضایی بازتر و بزرگتر برگزار کنیم. فضای کانون پاسخگوی رشد این دوره نبود، بنابراین تصمیم گرفتیم که با مجموعه مصلی و معاونت فرهنگی اجتماعی شهرداری برای برگزاری نمایشگاه در مصلی تهران مذاکره کنیم.
حضور 110 برند در دهمین دوره نمایشگاه
به دلیل تلاقی ایام برگزاری نمایشگاه با نماز جمعه، نشد که نمایشگاه در شبستان اصلی مصلی برپا شود. نمایشگاه امسال در رواق شرقی در فضایی به وسعت پنج هزار متر سالن و 15 هزار متر فضای جانبی طراحی و برگزار شد. امسال بیش از 80 تولیدکننده و حدود 110 برند در این دوره حضور داشتند و محصولات خود را به مراجعه‌کنندگان عرضه کردند.
یکی از نقاط قوت دهمین دوره نمایشگاه، استقبال مردم از این رویداد بود. امسال با تغییر ساعت برگزاری نمایشگاه، تلاش داشتیم تا فضای نمایشگاه را به فضایی برای حضور خانواده‌ها تبدیل کنیم. از سوی دیگر، برگزاری 12 ساعته نمایشگاه که در ادوار گذشته رایج بود، برای تولیدکنندگانی که از شهرستان‌ها حاضر می‌شدند، مشکلاتی را ایجاد و سختی‌هایی را به همراه داشت. به همین دلیل ساعت برگزاری نمایشگاه از 15 الی 22 اننتخاب و با توجه به استقبال خانواده‌ها، به نظر می‌رسد که به هدف مورد نظرمان رسیده‌ایم. تلاش کردیم که نمایشگاه امسال به عنوان یک تفریح خانوادگی برای خانواده‌ها مطرح باشد و همه اعضا بتوانند در آن حضور پیدا کنند.
استقبال از نمایشگاه در برخی از روزها مانند روز جشن آغاز سال تحصیلی آنقدر خوب بود که ظرفیت پارکینگ‌ها به طور کامل پر می‌شد. در همان شب که مصادف با میلاد مبارک پیامبر(ص) بود، فقط 16 هزار نفر حضور داشتند.
به نظر می‌رسد این دوره نمایشگاه با وجود همه سختی‌ها و پیچیدگی‌هایی که کار داشت، از جمله فضای بزرگتر، غرفه‌داران و خانواده‌ها راضی بودند و می‌توان گفت که نمایشگاه امسال به یک سرح بالاتری ارتقا یافته است. هرچند هر نمایشگاهی اشکالات و نواقص خاص خود را دارد، تلاش داریم که در ادوار آینده این مشکلات برطرف و شرایط بهتری مهیا شود.
امسال در مجموع آمارهایی که از مصلی، پارکینگ‌ها، دوربین‌ها و تراکنش‌های انجام شده به دست آمده به نظر می‌رسد که تا دو روز پیش، بیش از 700 هزار نفر از این دوره نمایشگاه بازدید کرده‌اند. ارتباط مستقیم با خانواده‌ها از جذابیت‌های این نمایشگاه برای تولیدکنندگان است؛ امری که مجموعه‌هایی را که برای اولین‌بار شرکت کرده بودند، به شگفتی واداشته بود. این استقبال برخی از تولیدکنندگان را که همچنان گرایش به تولید کالا با محتوای خارجی دارند، مجاب می‌کند که تجدید نظر داشته باشند یا به دنبال خارجی‌نمایی نباشند.
رشد 3 برابری مراجعه‌کنندگان به دهمین دوره نمایشگاه ایران‌نوشت
با توجه به همه مباحثی که مطرح شد، به نظر می‌رسد نمایشگاه نوشت‌افزار ایرانی می‌تواند به عنوان یک رویداد فرهنگی ترویجی رقابت مثبتی با نمایشگاه کتاب پیدا کند. این نمایشگاه هدفش فروش و تنظیم بازار نیست، بلکه هدف ایجاد تعامل با خانواده‌ها و حضور تولیدکنندگان و صاحبان آثار است.
طبق آمارهای به دست آمده می‌توان به این نتیجه رسید که ما در این دوره نمایشگاه به رشد سه برابری در اقبال خانواده‌ها و مراجعه‌کنندگان داشتیم.
20 مجموعه در این دوره برای اولین‌بار شرکت کرده بودند که از این موارد می‌توان به تولیدکنندگان حوزه قمقمه اشاره کرد. این بخش تا چند سال پیش تنها در دست محصولات خارجی بود. بخش کیف و کوله از نقاط قوت این دوره نمایشگاه بود. تولیدکنندگان در این بخش توانستند تصور عام درباره کیفیت کیف ایرانی را ارتقا دهند. از منظر محتوایی نیز طرح‌هایی برای نخستین‌بار عرضه شد که از این موارد می‌توان به کاراکتر نوید، ببعی و کاپشن صورتی اشاره کرد.
گسترش بازارهای آنلاین نوشت‌افزار ایرانی
نمایشگاه ایران‌نوشت قرار نیست جزیره‌ای جدا از بازار نوشت‌افزار باشد. با این حال تلاش داریم در ادوار بعدی نمایشگاه را در فضایی بزرگتر و با حضور تولیدکنندگان بیشتر برگزار کنیم.
*تسنیم: یکی از اتفاقات این دوره نمایشگاه، برگزاری همزمان در تهران و دیگر شهرستان‌ها بود. این مدل برگزاری، دسترسی مصرف‌کنندگان را تسهیل می‌کند، اما هنوز یک خلأ در این میان وجود دارد و آن گسترش نمایشگاه‌های آنلاینی است که عرضه‌کننده نوشت‌افزار ایرانی باشند. آیا برنامه‌ای برای گسترش این بخش دارید؟
مدل توسعه نمایشگاه‌های استانی مردمی است. امسال نمایشگاه ایران‌نوشت همزمان در پنج استان یزد، شیراز، مشهد، قم و تبریز نیز در فضایی بزرگتر از ادوار گذشته برگزار شد. تلاش می‌کنیم سال به سال این نمایشگاه‌ها را تقویت کنیم.
در بخش آنلاین نیز امسال تلاش‌هایی انجام شد اما متأسفانه به نتیجه خاصی منجر نشد. امیدواریم این بخش در سال آینده تکمیل شود.
*تسنیم: آقای یقینی سلیقه خرید مصرف‌کنندگان نشان می‌دهد که گرایش خاصی به سمت خرید محصولات فانتزی نوشت‌افزار وجود دارد؛ موضوعی که ما در کالاهای ایرانی نمی‌بینیم. آیا برنامه‌ای برای آغاز خط تولید این بخش دارید؟
در تولید این بخش مهمترین مسئله، صرفه اقتصادی است. معمولاً تولیدکنندگان انگیزه زیادی برای ورود به این بخش دارند اما دو مسئله، به عنوان چالش اصلی برای آنها مطرح است. نخست، سرمایه در گردش است. چند سالی است که بانک‌ها تسهیلات بلند مدت و کم‌بهره و یا حتی با سود 20 درصد را کمتر تخصیص می‌دهند. تولیدکنندگان نوشت‌افزار نیز مجموعه‌های خصوصی هستند و برای توسعه مسیر خود نیازمند نقدینگی هستند.
موانع فانتزی شدن نوشت‌افزار ایرانی
مسئله دوم، تخصیص ارز است. ما در این زمینه برای تأمین مواد اولیه با مشکلاتی مواجه هستیم. چند ماه طول می‌کشد که تولیدکننده نوشت‌افزار بتواند مواد اولیه را وارد کند و به سختی می‌تواند به کار خود ادامه دهد. این شرایط انرژی را از تولیدکننده می‌گیرد و سرعت او برای افزایش سبد محصولات را کُند می‌کند.
*تسنیم: یک مسئله‌ای که در گفت‌وگو با فعالان صنعت نوشت‌افزار مطرح شده، این است که صفر تا صد اقلام ایرانی نیست. به این معنی که مثلاً ما در حوزه خودکار به خودکفایی رسیده‌ایم، اما جوهر خودکار در خارج از کشور تولید می‌شود و تنها بخش فیزیکی آن در کشور انجام می‌شود. چرا در این بخش‌ها سرمایه‌گذاری صورت نمی‌گیرد؟
این‌ها درست است، اما از ارزش کار تولیدکنندگان کم نمی‌کند. در جهان شاید هزاران تولیدی خودکار داشته باشیم اما کل کارخانه‌هایی که جوهر خودکار تولید می‌کنند، کمتر از انگشتان دست هستند. هرچند که می‌شود با کمک مجموعه‌های دانش‌بنیان در سال‌های آتی نیز در این بخش برنامه‌ریزی داشت. از دیگر اقلام می‌توان به تیغ تراش اشاره کرد. کلاً سه کارخانه در دنیا تیغ تراش تولید می‌کنند که میزان تولید یک روز آنها برای میزان مصرف یک سال ما کافی است. به همین دلیل ورود به این عرصه‌ها، برای ما صرفه اقتصادی ندارد.
ما برای اینکه شرایط فعلی را حفظ کنیم، قطعاً باید به سمت صادرات محصولات برویم؛ در غیر این صورت باید شاهد خروج برخی از تولیدکنندگان از چرخه تولید باشیم؛ چرا که میزان تولید با مصرف باید تناسب داشته باشد.
انتهای پیام/
source