جعفر نجفی مستندساز در گفت‌وگو با میراث آریا درباره فعالیت‌های این روزهای خود گفت: در حال حاضر مشغول ضبط یک مستند قوم نگاری در استان چهارمحال و بختیاری و در منطقه زاگرس هستم. فعلا کار شروع شده و شاید تا حدود یک سال زمان نیاز باشد تا به سرانجام برسد. متاسفانه به جشنواره «سینماحقیقت» امسال نمی‌رسیم ولی امیدوارم که کار تمام شود و بتوانیم در جشنواره سال آینده حضور داشته باشم.
کارگردان مستند «چهره‌پرداز» درباره اوضاع و احوال سینمای مستند بیان کرد: واقعیت امر این است که حال و روز سینمای مستند ایران خیلی خوب نیست. ما بچه‌هایی که در سینمای مستقل مستند کار می‌کنیم، تنها یک تریبونی به نام جشنواره «سینماحقیقت» و یک مکانی به نام مرکز گسترش داریم که می‌توانیم برای تولید فیلم‌های خود فاند بگیریم و طبیعی است که مرکز هم نمی‌تواند به همه بچه‌های مستقل مستند بپردازد و از همه حمایت کند. شاید بتواند تعدادی از آن‌ها را مورد حمایت خود قرار دهد و سینمای مستقل مستند حال خیلی خوبی ندارد. زیرا در بحرانی قرار دارد که اکثر دوستان فیلمساز طرح‌ها و سوژه‌هایشان مانده و نتوانستند ضبط کنند چون بودجه وجود نداشته است.
او ادامه داد: هر کدام از دوستان با هر سوژه‌ای که در نظر داشته باشند، بالاخره به یکی از ارگان‌ها و سازمان‌ها مرتبط می‌شود و این سازمان‌ها می‌توانند به منظور حمایت از آن‌ها به میدان بیایند و از طریق مرکز گسترش این همکاری پیوند بخورد و بتوانند چنین مراکز و ارگان‌هایی هم به دوستان کمک کنند.
نجفی درباره اهمیت آموزش درست در سینمای مستند توضیح داد: من قبول ندارم که فردی بدون آموزش بیاید و یک دوربین به دست بگیرد و به سراغ ساخت مستندی برود که مطمئن هستم چنین کاری خروجی خوبی هم به همراه نخواهد داشت. کسانی که می‌خواهند وارد حوزه مستندسازی شوند، خصوصا بچه‌های دهه ۷۰ و ۸۰ و حتی دهه ۹۰ چون خیلی باهوش هستند، باید برای پیشبرد مسیر خود خیلی جدی به بحث آموزش بپردازند.
این مستندساز که با «چهره پرداز» در سی و چهارمین جشنواره بین‌المللی ایدفا حضور داشت، در پایان درباره نگاهی که در کشورهای دیگر نسبت به مستند ایران وجود دارد، بیان کرد: به نظر من سینمای مستند ما در جهان حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد و خیلی نگاه‌ها به سینمای مستند ما شده چون در این چند سال اخیر درخشش‌های بیشتری هم در عرصه‌های بین المللی اتفاق افتاده است. خود من در بسیاری از جشنواره‌های مهم مانند ایدفا، لایپزیک، ونیز و… حضور داشتم و از نزدیک می‌دیدم که خیلی نگاه‌های مثبتی نسبت به سینمای مستند ما وجود دارد. سینمای مستند ایران در چند سال اخیر شاهد اتفاقات بسیار خوبی بوده است که برای کل سینمای ایران اتفاق بزرگی رقم زده و امیدوارم در داخل کشور نگاه خوبی به سینمای مستند شود چون واقعا در داخل کشور ما و نسبت به سینمای داستانی، سینمای مستند خیلی مظلوم است. خود من در سال ۲۰۲۲ که در جشنواره ونیز بودم، بعد از شصت و سه سال یک مستند از ایران در این جشنواره حضور پیدا کرده بود و در بخشی بودم که فیلمی که در کنار فیلم من به رقابت می‌پرداخت، شیر طلایی داستانی را گرفت و این خیلی برای خود من جالب بود.
انتهای پیام/
source