به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ گفتوگویی به بهانه حضور و درخشش نمایش «هیوا» در جشنواره تئاتر کودک و نوجوان همدان شکل گرفته است؛ اجرایی که توانست با مخاطب کودک ارتباطی جدی و خلاقانه برقرار کند و در بخش کودک مورد توجه قرار بگیرد.
امیر شیخجبلی، کارگردان و مدرس تئاتر که در سالهای اخیر تمرکز اصلی خود را بر تئاتر کودک و نوجوان گذاشته، در گفتوگو با خبرنگار برنا از رویکرد اجرایی، چالشهای تئاتر کودک، جهان فکری «هیوا» و اهمیت جشنواره همدان میگوید؛ گفتوگویی که نشان میدهد تئاتر کودک، نه حاشیه که یکی از جدیترین و مسئولانهترین شاخههای تئاتر معاصر است.
برنا: شما بهعنوان برگزیده بخش کودک، چه رویکردی باعث موفقیتتان شد؟
شیخجبلی: تلاش کردیم «هیوا» فقط یک شخصیت قصهای نباشد بلکه آینهای از کودک امروز باشد؛ کودکی که در جستوجوی هویت، شهامت و رویای خودش قدم برمیدارد.
رویکرد من همیشه جدی گرفتن تخیل و ذهن خلاق کودک بوده است؛ اینکه پیامهای انسانی و تربیتی را در قالبی فانتزی، لطیف و بیتحمیل منتقل کنیم؛ به گمانم همین ترکیب تخیل، صداقت و احترام به ذهن جستوجوگر کودک باعث شد هیوا و دیگر آثارم بتوانند با کودکان ارتباطی حقیقی برقرار کنند.
برنا: درباره نمایش «هیوا» و شیوه اجرایی آن بگویید؟
شیخ جبلی: هیوا نمایشی موزیکال در فضایی فانتزی است که ترکیبی از تئاتر صحنه و عروسکی دارد. کوشیدهایم دنیایی بسازیم میان واقعیت و خیال تا کودک با تخیل، چشم و گوش خود، قصه را درک کند. در اجرایی پر انرژی از تکنیکهای تئاتر فرم، موسیقی جذاب و ریتمهای بازیگوشانه استفاده شده تا تماشاگر از مسیر قصه لذت ببرد و با مفاهیم آن همراه شود.
نمایش برای گروه سنی ۴ سال به بالا مناسب است و حتی نوجوانان و بزرگسالان را هم جذب کرده است. مخاطبانی که هنوز با کودک درون و دنیای خیال در ارتباطاند.
برنا: چالشهای پشت صحنه تئاتر کودک چیست؟
شیخ جبلی: تولید برای کودک مسئولیتی بسیار سنگین است. کودک تماشاگر سادهای نیست؛ صادقترین و دقیقترین مخاطب است و کوچکترین ضعف را میبیند. کیفیت تئاتر کودک نیازمند دقت و سرمایهگذاری ویژه است؛ ریتم باید دقیق، لباسها رنگی، راحت و موسیقی حرفهای و پرریتم باشد. حتی طراحی نور باید هوشمند و متناسب با تمرکز کودکان انجام شود.
بازیگری در این ژانر آسان نیست؛ بازیگر باید با انرژی بالا، بداههپردازی و واکنش به رفتار لحظهای کودکان آشنا باشد. بارها دیدهام بازیگر بزرگسال موفق در تئاتر عمومی، در صحنه کودک کم میآورد، چون این حوزه مهارتهای خاص خود را میطلبد.
برنا: هدف شما از اجرای «هیوا» چیست؟
شیخجبلی: نمایش «هیوا» بر اساس آلبوم موسیقی ساخته سالار علیقلی و به سفارش حوزه هنری تولید شده است. فیلمنامه با مشورت مرتضی اسدیمرام شکل گرفت تا پلی میان دنیای کودک امروز و میراث اسطورهای ایران باشد؛ الهام از داستان اپوش در شاهنامه.
میخواستیم کودکان با زبانی فانتزی با مفاهیم کهن ایرانی چون نبرد روشنایی و تاریکی آشنا شوند. هیوا مانند قهرمانان شاهنامه میآموزد که شجاعت در شناختن خود و مهربانی است. در واقع پیام اصلی ما این است که هر کودک میتواند قهرمان قصه خود باشد. بزرگسالان نیز باید جهان کودکان را جدی بگیرند. هیوا تلاشی است برای پیوند میان تخیل امروز و میراث فرهنگی دیروز.
برنا: خلاصهای از داستان نمایش «هیوا» را برایمان تعریف کنید…
شیخ جبلی: هیوا دختری خیالپرداز و جسور است که آرزو دارد کتابی بنویسد که خودش قهرمان آن باشد. او بهطور جادویی وارد دنیای کتابخانهاش میشود و همراه با کاغذهای مچالهشده برای نجات طبیعت از چنگ «اپوش» دیو خشکسال قدم به سفری پر از دوستی، شجاعت و مهربانی میگذارد و مفهوم واقعی قهرمان بودن را میشناسد.
برنا: در پایان درباره تاثیر جشنواره تئاتر کودک و نوجوان بگویید…
شیخ جبلی: این جشنواره بسیار فراتر از یک رویداد سالانه است. بستری فراهم میکند تا آثار دیده شوند، شیوههای تازه خلق گردد و نسل تازهای از تماشاگران و خالقان پرورش یابد. برای کودکان، مواجهه با هنر در بالاترین کیفیت فرصتی است که میتواند بر آینده فکری و فرهنگیشان اثر بگذارد.
انتهای پیام/
source