عسکر عبدالهی آرپناهی، فعال حوزه گردشگری عشایری، در گفت‌وگو با خبرنگار میراث‌آریا با اشاره به اهمیت بازتعریف تجربه زیست در طبیعت طی روزگار ماشینی امروز اظهار کرد: امروزه همه ما درگیر زندگی شهری و فضای‌مجازی شده‌ایم؛ روزهایی که تکرار مکررات کار و خانه و غرق شدن در دنیای مجازی، خاطره‌ای ماندگار برایمان مگر در غم یا شادی عزیزان باقی نمی‌گذارد.
وی با تاکید بر اینکه «زندگی واقعی را می‌توان در دل طبیعت و در کنار عشایر تجربه کرد» افزود: در پشت کوه‌ها، جایی که خبری از آنتن و برق نیست، در سیاه‌چادرهای عشایری یا لیرهای سنگی و در کنار فانوس نفتی، زندگی به معنای واقعی جریان دارد. در کوچ عشایر هنگام گذر از کوه‌های زاگرس، انسان درمی‌یابد که جان چقدر ارزشمند است؛ چرا که باید برای نجات آن از سرما، گرما، باد و باران تلاش کند و مسیرهای صعب‌العبور را با سلامت پشت سر بگذارد.
عبدالهی آرپناهی با بیان اینکه این شیوه زیست، نمادی از همزیستی هوشمندانه انسان با طبیعت است، تصریح کرد: چنین تجربه‌ای نه تنها گردشگران داخلی، بلکه گردشگران خارجی را نیز جذب می‌کند، زیرا در دل این سبک زندگی، ارزش‌های اصیل انسانی و طبیعت بکر زاگرس به نمایش گذاشته می‌شود.
این فعال گردشگری عشایری احیای گردشگری مبتنی بر زیست کوچ‌نشینی را «یک ضرورت استراتژیک» دانست و تاکید کرد: سرمایه‌گذاری در این حوزه می‌تواند همزمان به حفظ میراث‌ناملموس عشایر، توسعه اقتصادی جوامع محلی و تنوع‌بخشی به سبد گردشگری کشور بینجامد.
انتهای پیام/
source