متن ترانه سروش یکتا ایران زمین
به نام خداوند هستی فروز
فروزنده ماه و خورشید و روز
خداوند کیهان و بهرام گور
که توران و ایران بیاورد جور
زمین را نوردید و از نو پدید
سَرایی به پاکی بَنا کرد شید
نمادِ رُخ پرچمش جان پسند
دماوندِ میهن بُوَد سربلند
رُخ سرخ او روی آزادگی
چو سبزش صفا باشد و سادگی
سفیدش، آئین صُلحَست و پاک
چو مه روشنی می‌دهد روی خاک
گرفتن سه تاشان به ترتیب هم
که ایران نگیرد شبی روی غم
((چو ایران سَرای دلیران بُوَد
حریم مردان و شیران بُوَد
بُوَد اِفتخار من ایران زمین
نگهبان آن آرش است در کمین
سَنایی، سَر خاک ایران کنیم
به خاکش فدا هر سر و جان کنیم))
غم از تارو پُود و رَهَش دورباد
شب و روزش آرام و مَسرور باد
حریمش زِ اَهریمنان دورِ دور
سراسر بُوَد پَهنه اش عشق و نور
از این بِه، چه خواهم زِ گردون مِهر
که ایران نگردد بَلای سپهر
خِرد هر زمانی بُوَد یارتان
خداوند یکتا نگهدارتان
source