ندانی که ایران نشست من است
جهان سر به سر زیر دست من است
هنر نزد ایرانیان است و بس
ندادند شیر ژیان را به کَس
همه یک دلانند یزدان شناس
به نیکی ندارند از بد هراس
دریغ است ایران که ویران شود
کنام پلنگان و شیران شود
چو ایران نباشد تن من مباد
در این بوم و بر زنده یک تن مباد
ایرانم
خاک اجدادی من دوست دارم
مثل بارون رو تنت میبارم
میبارم
ایرانم
ای تو گهواره ی کودکهایت
شیرِزنان وطن برپایت
بر پایت
ایرانم خاک غیرت و غرور و آزادی
میمیرن مردا واسه این آبادی
آبادی
سرزمین مادرم
میدونی چقد تورو دوست دارم
تویی لالایی من
دار و ندارمو پات میزارم
اسم تو شکوهِ من
تو نباشی دل من میمیره
جونمو میدم برات
میمیرم الان که فردا دیره
سرزمین مادرم میدونی چقد تورو دوست دارم
تویی لالایی من
دار و ندارمو پات میزارم
اسم تو شکوهِ من تو نباشی دل من میمیره
جونمو میدم برات
میمیرم الان که فردا دیره
source