دانلود آهنگ فرزاد به نام شماره ۲

متن آهنگ شماره 2 فرزاد

به ظلم دل، یار حرف وعده میزند
نه از وفا، زجور خود پرسه مى زند
سكوتش به قعر جانم ضربه مى زند
و این دل نالان يه گوشه زجه مى زند

تابش نور امید دوای حال بیمار
حاصلش تابید خوشكاند اين حال نزار
سهم من شد وعده خرمن راز دیدار
ز عطشم سبز شد ، به زیر پای بیکار

خنده ای که کشته میداد من به سجده محکوم
از ناز محبوب منم خاطی طبق معمول
ز بزم عقل و دل غل و زنجیر پای من بود
قاتل به کارش توجیه بود این گناه به تو مربوط

من یاد گرفتم بی قیدی تلافی کینه
غرور شمشیر ، بی شرفی سپر سینه
اولش بود فرزاد فاتح سرزمینش
مرور صحبتا ، وعده های نصفه نیمه

بهشتی وعده دادش ز سوز آتشِ وهم
قیمتش حسرتِ رحم ، تاوانش خواهش و اخم
در جامِ بوسه مرگ ، جنسِ سوزن و زخم
تنها راهش سقوط ، به عمق دوزخ و بس

اون رنج مقدس و زهر ، شیرین کرد
به نامِ عشق چه کارا چه ها دیدیم کرد
به باغِ دلم تبر زد و چه آتیش کرد
از راه نامردی این زخمو کاریش کرد

این زخم نه از محبوب که از دشمن من
به دام آغوش صد تیر بر پیکر من
کلامش خیر ، عملش الم ، پرچم شر
از غم رویت یار ، من شدم مچل شهر

همینه راز تلخه عشقی که گاه آزادی
گاه زیباترین شکل نفرت به شوق دامادی
از کابوس وصال با عروس زیبایی
که تقدیرش بستس به خواب ساعت دیواری

ای قبله گاه دعا دلت سنگ و نفرت
راه نشون دادی آخر کشیدی به چاه خفت
نقاب عفت زدی که شدی مار هفت خط
ز بطن حُقت ، بر زبان من ورد و لعنت

تو یه شیطانی ، ظاهرت فرشته‌ سراب
همون که خنده‌ش زهر بود و انقلاب خراب
حاصل نیرنگا تماما تباهی عذاب
تو شدی فتنه هزااار سال ناراحتی اعصاب

تو سوزوندی از ریشه منو خون و اعتبار
گرفتی همه‌چیمو تو عامل این ابتکار
با شدت خشم ، میخونم آماده انفجار
تو یه شیادی ، هستی لایق این افتخار

خوب گوشاتو وا کن ، لکه‌ی ننگ تقدیر
دروغ گوی‌ لجن منم یه شیر زخمی
با نقشه های شوم و سمی زدی زخم عمیق
هر خنده‌ زهر تیکه های جیگرم روی زمین

تو بگو چطوری تونستی بدی منو فریب؟
داغ عزیز ، ببینی به طرز فجیح
بمیری ، نبینمت ، ای دیو پلید
لکه ی ننگ رو تنم از تماس تو کثیف

تو یه بی وجودی یه ترسوی تحت تعقیب
اشوه هات شده نمک این قلب زخمیم
زجه هام شده قوت اون قلب سمیت
یادت انگ جدید ، هرزه ی منگ مریض

نثارت ، بدترین ها ، به این تن ظریف
شقاوت ، با ذات کثیفت میشه تعریف
حقارت ، پایان این ، مشق و تکلیف
کثافت بی شرفِ نامرد بظاهر شریف

هر نفست تعفّن، هر نگاهت فریب
از قفست تهوع دارم همه جونم کهیر
تنفر از صدات ، نداره رو من تاثیر
خدا کنه نصیبت ، عجلت تو این مسیر

تو سوزوندی / تو‌منو سوزوندی / سوزوندی

……………………………………….

بله … معترضم ، شاکی به فرم طئنه
من ندارم باکی این کینه حق منه
این دنیا طلبکاره که منم حکم جلبش
بدون‌ محاکمه محکومیت سهم منه

به نام حق هنوز توو کف این انتظارم
بهای عشق خون، بهای نان روزگارم
عدالت به عشق باخت بنگرش این بی گناه
من از جان گذشتم تا بمانی یادگارم

خسوف بی تکرار یه شبی مثل امشب
تو بودی بی تکرار وجدان پاک این شهر
نفسا چراغ راه ، قدمات شکوفه داد
به باغ خشک این شهر ، از مرورش خفه میشم

سراسر شوق دیدار قرارم شور آغوش
خونه ی بی تو کابوس همراهت جاده چالوس
شبانه مثل نسیم فرار به عمق مسیر
ولی تو چراغ خاموش کشیدی نقشه پاپوش

مکان گریه هام ، پرتگاه پشت بام
گشنه تر از گشنه ها ، به کشتن این ازدحام
در به در کوچه هام ، اعتراف به اشتباه
حتی از کوچه اجتماع ، چه کوره اشتهام

ز رمز عشق پنهون یه ذات چاله میدون
پلیسا رد و پیمون یه حس خوب پرو پیمون
نتیجه احوالم تباه میرسه بت اخبارم
ظاهرِ ماهِ شیطون باطنت گاوِ میمون

معظبم وقتی انگشت اشارت سمت منه گفتی
همیشه تو همه چی من مقصرم
متاسفم به ظلمای ناکرده پس موظفم
خفه باشم وقتی قد دنیا گذشت آب از سرم

ولی سکوت من پذیرفتن شرایط نه
بلکه شروع من پشت پرده نقشه پشت نقشه
حقایق فاش ، پشیمونی ، خلایق هر چه لایق
امیدوارم یه کمی این کینه کم شه

بالشم تا صبح خیس بود
چه کلاهی رفت سر اونی که مدعی زرنگی و هوش و تیز بود
پاره میشد کاغذا ایده ها گزینه های تلافی که روی میز بود نمره کارت بیست بود

مغز میگه ساکت اوضاع راکت از بس
داد و فریاد کشیدم باشه تو نباشه باکت
خاکت بر مزار ، بشینم در عزات
توام اون زیر فرو رفتی توی لاکت

یاد تو رقت انگیز
ببین که حتی بیگانه از شدت عمل وقیح تو شگفت انگیزه
من از حد بیزاریِ فیس تو نفرت انگیز
من از خباثت بی انصافیت حیرت انگیز

بوسه ها لکه ی ننگ ، گرفت همه وجودمو این
تومور مغزی کرده واسم عرصه رو تنگ
این جای بوسه ، کاسه کوزه جمع کرد
ماهرانه سیاه کرد همه چیو این دبه رنگ

الان که نیستی آرومم
قانونا باید میمردم هر چند ، که از نبودت از درون داغونم
نادونم نمیدونم چمه که بعد رفتنت
حتی نفسامم منتظر بوی بارونن

شاید عادت بود

نگاه به فرشته ای که سفیدیه عمق اون چشاش، رنگ عبادت بود
به خودم میگم آروم بگیر ، کوفت بگیر
که همه این رنجا از فریب این دل سادت بود

بگم از پاکی دامن؟
یا از مغز مریضت که کاملا نجاست میزنه به ذات آدم؟
چه خام دل سادم که غارت کردی حقارت نصیبم کردی رفتی
کادو دادی ماتم

میبینم جاتو آخر
عدالت میرسه میارن خبرتو میکنم آخر یه خواب راحت
باید ، جوری جواب بدم که خونوادت
تا ابد انگشت به دهن باشن ازین بابت

………………………..

انتقام گشت عادلانه
انتخاب کرد بی بهانه
ابتذال گشت شاعرانه
اشتباه کرد جاودانه

امنیت یه دروغ ماهرانه
خیانت یه شروع عاشقانه
ندامت به رجوع مادرانه
حماقت یه بلوغ عاقلانه

متحمل تنبیه ظالمانه
متوجه تغییر عارفانه
از درون نیرنگ صادقانه
از بیرون لبخند خالصانه

زمانه در جدال کودکانه
کورکورانه از تهمت زیرکانه
بی بهانه تن به ذلت مظلومانه
و‌مستانه ، در مسیر شبانه روانه

چه خاموش ، به ظلم بی کرانه
چه سرپوش ، بر تخت حاکمانه
سخاوت رفت خساست خاضعانه
رفاقت کشک حراست تازیانه

من به خاکت میسپارم
در مزارت شور پایکوبی دارم
وای خدا من ، چه حال خوبی دارم
طرح روی این سنگ رو‌خودم مینگارم

تا ابد به نفرینت موندگارم
تا ازل به مردنت امیدوارم
من به تو تا به قیامت کینه دارم
از حد بغض رو قلبم پینه دارم

مرگِ تو شد طلوع روزگارم
شر تو تنها عذاب و یادگارم
بعد تو شکست ستون آشیانم
زخم تو‌ ، سزای رفتار ناشیانم

تو گرفتی حتی همه اختیارم
بوی کافور ، منو کرده خمارم
ازین مبارزه ، باعث افتخارم
ازین مجادله آماده ی انفجارم

تو چه شعله دادی به باغ بهارم
اره تو عرضه داری و من بی بخارم
تو سوژه شماره دویی آره خوش به حالم
که به قصاص یه آلبوم بهت بدهکارم

من از عمق پشیمانی کارم خود آزارم
به عمق ، مقابله با تو خود آگاهم
تو این جهنم خدا شاهد بی گناهم
من به لطف همه حقه هات بی پناهم

نگران من نباش که رو براهم
که چالت کردم در مسیر قبله گاهم
بعد خاکسپاریتم رو فرم سرکارم
من ندارم گله ای حتی از خدا هم

من از اعتماد به خودی در سرابم
از قوم ظالم و فامیل در فرارم
من از هم کلامی تو جمع در عذابم
من به لطف تنهایی تو لاکم بر قرارم

من از تمام اطرافیان آتو دارم
به وقتش برای تک تکشون کادو دارم
من بدون استعمال دود سرفه دارم
من از حراج این دل سادم غرفه دارم

هرگز سازش نبوده انتظارم
هرگز موجودی نمیخوام در کنارم
تو این مدت ، عزم رفتن بوده کارم
تو این مدت ، آماده بوده کوله بارم

دانلود آهنگ جدید فرزاد شماره 2 با لینک مستقیم