به گزارش خبرنگار بینالملل گروه فرهنگ و هنر برنا؛ کایرا نایتلی اخیرا در گفتوگو با روزنامه تایمز لندن درباره دوران اوج شهرتش با مجموعه «دزدان دریایی کارائیب» صحبت کرد و از فشار شدید پاپاراتزیها بر زندگی شخصیاش پرده برداشت.
او گفت: «در آن زمان دیوانه شدم، چرا که پاپاراتزیها هر حرکت من را زیر نظر داشتند و اغلب با فریادهایی توهینآمیز سعی میکردند واکنش اطرافیانم را برانگیزند. گاهی با نامگذاریهای تحقیرآمیز بهویژه وقتی با کسی بودم؛ چه دوستپسرم، چه برادرم یا پدرم….»
نایتلی افزود: «هدف آنها تحریک مردم به واکنشهای خشونتآمیز بود تا بتوانند از این طریق شکایت کنند و پول به دست بیاورند. همان زمان تصادفها هم شروع شد؛ آنها مردم را از جاده منحرف میکردند تا از تصادف بازیگران عکس بگیرند و پول بیشتری کسب کنند. وقتی بریتنی اسپیرز سرش را تراشید، آنها دیدند فرصت مناسبی است تا افراد را به انجام کارهای مخاطرهآمیز وادار کنند.»
کایرا نایتلی گفت که در آن دوران وارد «حالت بقا» شد و برای آنکه جذابیتی برای مجلات زرد نداشته باشد، «هر روز همان لباسها را میپوشید».
او توضیح داد که لباسهایش شامل «سه شلوار جین مشابه، تیشرت راهراه و بوت» بوده و «تمام لباسهای دیگرش را اهدا کرده است.»
نایتلی افزود: «و وقتی کسی مرا دنبال میکرد، راه رفتن را متوقف میکردم. واقعا همانجا میایستادم، بیحرکت. یک روز، پنج ساعت همانجا ایستادم و به خودم گفتم: «اگر هنوز آنجا هستید، من حرکت نمیکنم…» به این ترتیب برای آنها دیگر گرفتن عکس ارزشمند نبود، چون همیشه من را در همان لباسها و در حالتی ثابت میدیدند. فقط میتوانستند بارها بنویسند «اوه، او همان لباسها را پوشیده» با عکسی از من که بیحرکت ایستادهام. این موضوع خستهکننده میشد.»
توجه بیش از حد و ناخواسته به زندگیاش به حدی رسید که نایتلی تصمیم گرفت بازیگری را کنار بگذارد و خانوادهاش هم او را حمایت کردند و گفتند: «فقط حرکت کن.» او ابتدا به لندن رفت و سپس با قطارهای مختلف در سراسر اروپا سفر کرد، بدون آنکه کسی او را بشناسد.
نایتلی درباره آن دوران گفت: «من خیلی خوب مخفی میشدم. موزهها، قطارها… کسی انتظار ندارد شما را آنجا ببیند. ظاهر من بسیار نامرتب بود، چیزی که آنها انتظارش را نداشتند. با هیچکس تماس چشمی برقرار نمیکردم و کمی خمیده راه میرفتم. به نوعی خودم را خزنده حرکت میدادم.»
انتهای پیام/
source