Hamid Farzin – Nimeye Jan

در قفس بودم و با عشق تو آزاده شدم
با تو با مردم شهر غریب و بیگانه شدم
تو کشاندی مرا – تا مرز دیوانگی
من شدم عاقبت خراب دلدادگی
تو شدی نیمه ی جانم – ریشه ای به استخوانم
بی تو دیگر نتوانم – شدی یار مهربانم
تو شدی هر چه که دارم – تو شدی رفیق و یارم
من زمستانی ام اما – تو شدی فصل بهارم
یک نظر کردی و‌ بردی دل مارا زیبا
با تو من دور شدم – از تب و تاب دنیا
همچو باد و باران – تنیده ای به قلبم
من پر از دردم و – برام شدی تو مرهم
تو شدی نیمه ی جانم – ریشه ای به استخوانم
بی تو دیگر نتوانم – شدی یار مهربانم
تو شدی هر چه که دارم – تو شدی رفیق و یارم
من زمستانی ام اما – تو شدی فصل بهارم