«پیرپسر» مستندی که سراغ پدرش می‌رود

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ مستند مهدی باقری با تصاویری از ازدواج برادرش آغاز می‌شود و شخصیت‌ها در همان سکانس‌های افتتاحیه معرفی می‌شوند، همانجاست که متوجه می‌شویم شخصیت اصلی فیلم و راوی (مهدی) به عروسی برادرش نرفته، فیلم شرح دلخوری او از پدرش، مشکلات اقتصادی و مطالبات مهدی از پدر است.

راوی، با آنکه حق به جانب و دلخور است اما هیچ همراهی ندارد، به جز دایی هیچ شخصیتی احساس و موضع مهدی را درک و تایید نمی‌کند. کارگردان منصفانه توانسته این تنهایی را در فیلم نشان دهد و با وجود انتقاد و اعتراض دائم به وضعیت خود، خانواده و اختلاف با پدرش، حتی از سوی دوستانش هم تایید نمی‌شود.

فیلم مهدی باقری یک مستند افشاگرانه و جسورانه است، جدا از نمایش اقتصادی یک خانواده طبقه متوسط و گرفتاری‌هایی که ورشکستگی پدر برای خانواده به وجود آورده، نمایش شکست‌ها و نقاط ضعف و بیان راز و رمز‌های درونی راوی، فیلم را به یک تصویر واقعی از زندگی انسان تنها، انسان درگیر مشکلات و حتی هنرمند جاه‌طلبی تبدیل کرده که موتور آرزوهایش خاموش شده و راهی به فردا نمی‌یابد.

مهدی شبیه حمید هامون، در فیلم ستایش شده «هامون» (داریوش مهرجویی) می‌خواهد تاوان همه کمبود‌ها و حسرت‌هایش را در دیگران سراغ بگیرد و کمتر سهمی برای خود در این ویرانی قائل است. جالب این که مادر، برادر و حتی دوست مهدی، ضعف‌های او را به یادش می‌آورند و از او می‌خواهند منصف باشد و نگاهش را نسبت به پدر تلطیف کند.

با وجود تلاش راوی، در هیچ پلانی از فیلم، از پدر هیولا ساخته نمی‌شود، عشق و حمایت مادر از پدر، دوست داشتنی است، گریه‌های دایی برای جوانی از دست رفته با پدر، تاثیرگذار است و سکانسی که مهرداد اسکویی با پدر مصاحبه می‌کند و او با تعریف خوابش، اشک می‌ریزد، پراحساس و از فصل‌های خوب فیلم است.

پیرپسر با عزم راوی برای تجربه بانجی جامپیگ به خاطر دوست تازه‌اش تمام می‌شود. مهدی، از عزمش برای تجربه دوباره عشق (با همه دشواری و هراسش) می‌گوید، گویی حالا و پس از مسیری که همراه ما تماشاگرانش تجربه کرده، راز زندگی را دریافته است: زندگی مثل پریدن از ارتفاع، نیاز به جسارت و در لحظه زندگی کردن دارد، هم رازآلود و هم ترسناک است و در عین هیجان‌انگیز بودن‌ می‌تواند به مرگ و نیستی، پیوند بخورد.

نام پیر پسر، برای مهدی سی ساله فیلم، اغراق آمیز است، به ویژه که این روز‌ها سن ازدواج و تشکیل خانواده نسبت به زمان ساخت فیلم، بالا رفته اما این نام کنجکاوی‌برانگیز و کنایه آمیز است. حتی در انتخاب نام هم به نظر می‌رسد فیلمساز، نسبت به خود و وضعیتش نگاهی اغراق‌آمیز داشته است.

این روز‌ها فیلم داستانی اکتای براهنی با نام «پیر پسر» روی پرده است، فیلمی در نقد مردسالاری و بخشی از پدران که سلطه‌گرند و تباهی را زندگی می‌کنند. تماشای مستند پیر پسر، در این روز‌ها و در فضایی که فیلم اکتای براهنی در جامعه به راه انداخته، تجربه جذابیست، دو نگاه از پسران به شمایل پدر ایرانی؛ و دو تصویر صادقانه از بخشی از مردان این جامعه.

مستند پیر پسر در هاشور اکران آنلاین شده است.

انتهای پیام/