رائد ناصری فر در یادداشتی نوشت: خورشید روز تاسوعا چون از ستیغ کوه، رخ بر مردمان ایلام می نمایاند، آنان حزن آلود و سوگوار به سوی مساجد و تکایا روان می‌شوند و هنگامه‌ای عظیم در شهر بر پا می‌شود.
گروهی به سوی مسجد ابوالفضل (ع)، دسته ای به سوی مسجد صاحب زمان و تمام شهر ملتمسانه و دست به دعا، روان به سوی تکیه سید محمد موسوی می‌شوند.
کوچه پس کوچه‌های منتهی به تکیه سید محمد موسوی مالامال جمعیت زنان، مردان و کودکان عزادار است، کمی مانده به در ورودی تکیه، دیواره‌ای گلی برای روشن کردن شمع‌های تبرکی بناشده و برخی از عزاداران با کاشت هر شمع روشن، شمعی سوخته به نیت نیز با خود می‌برند.
زیارت مردم از تکیه سید موسوی در روز تاسوعا اعتقاد محلی است که سال‌هاست در این شهر سینه‌به‌سینه منتقل می‌شود، عزاداران شانه‌به‌شانه هم، به جلو پیش می‌روند و گاه به سبب ازدحام و شلوغی، کودکان بر دوش مادران سوار می‌شوند، سالمندان و معلولین نیز بر ویلچرهای خویش بی‌تابانه تلاش می‌کنند که خود را به تکیه برسانند.
تکیه سید محمد موسوی یکی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین تکیه در شهر ایلام است که قدمت آن به دوره قاجار می‌رسد و با توجه به نحوه ساخت و عوامل متصدی ساخت تکیه از اشخاص قدیمی و بزرگان ایلام بوده‌اند، به همین دلیل مردم برای شرکت در مراسم ایام محرم به‌خصوص روز تاسوعا برای شرکت در مراسمات معنوی آن رغبت بیشتری نشان می‌دهند. در روز تاسوعا هم‌زمان با شهادت ابوالفضل العباس(ع) مراسم زنانه‌ای در این تکیه برگزار می‌شود.
به علت کرامات و معجزاتی که تکیه از بدو ساخت تاکنون داشته، مردم به‌خصوص زنان ایلامی برای زیارت و برگزاری مراسم روز تاسوعا در این تکیه حضور به هم می‌رسانند و در آنجا به عزاداری، راز نیاز، طلب دعا و استجابت آن از آقا ابوالفضل العباس(ع) طلب می‌کنند.
زنان ایلامی از صبح روز تاسوعا تا زمان غروب آفتاب خود را به این تکیه رسانده و اعمال مذهبی خاصی انجام می‌دهند، توزیع نذورات بین زنان و جمع‌آوری نذورات به نیت، نیز می‌تواند به آن اشاره کرد، در خود صحن تکیه منبری چوبی وجود دارد که زنان ایلام با گره زدن پارچه‌های سبزرنگ و کلیدهای کوچک مشکل‌گشا و طلب دعا و استجابت از جمله (شفاعت مریض، بخت‌گشایی دختران مجرد و…) آن را از صاحب منبر یعنی حضرت سیدالشهداء خواستار هستند، در این روز زنان در محوطه تکیه با روشن کردن شمع وزنده نگه‌داشتن یاد و خاطره آقا اباعبدالله الحسین و یاران وفادارش به سوگ می‌نشینند.
این حسینه در شمال شهر ایلام و در یکی از کوچه های خیابان شهدا قرار دارد . بانی اولیه آن مرحوم سید محمد موسوی فرزند سید صالح از سادات بزرگ کشور عراق بوده است، در زمانی که هنوز بیش از چند ساختمان در ایلام وجود نداشته مردم در سیاه چادری که توسط این سید بزرگوار در این محل بر پا شده بود مراسم عزاداری امام حسین ( ع) را برگزار می کنند.
مرحوم سید محمد موسوی با برپایی این سیاه چادر در سال ۱۳۱۱ مردم را به برپایی مراسم مذهبی و نیز عزاداری سید و سالار شهیدان فرا می خواند و مردم محل نیز به دلیل علاقه زیاد به این انسان وارسته و مخلص با او همراه و همگام می شوند تا جایی که این مرکز تنها پایگاه مذهبی شهر ایلام می گردد و مردم بیشتر مراسم مذهبی خود را در آن مکان انجام می دادند و هدایای خود را که بیشتر قند و چای بود تقدیم می کردند .
چند سال بعد با اهدای زمین های اطراف از طرف مردم ده بالایی که ساکنان اولیه ایلام بوده اند بنایی از خشت و گل با سقف چوب بلوط ساخته می شود و مردم نیز با علاقه وافری که به سید محمد دارند بیشتر به این مکان روی می آوردند و این مکان علاوه بر پذیرش عزاداران حسینی، مأوایی برای حاجتمندانی است که برای رفع مشکلات خود به آن توسل می جویند.
در سال ۱۳۲۶ حسینیه تجدید بنا شد و به صورت سالنی بزرگ با حیاطی وسیع و با سقف شیروانی مورد استفاده قرار می گیرد و با وجود اماکن مذهبی دیگر که در سطح شهر ساخته می شود این مکان همچنان به عنوان یکی از پایگاه های مهم با قداست ویژه ای مطرح بوده است.
این مراسم در سال ۸۹ و به شماره ۶۰۹ در فهرست آثار ناملموس کشور ثبت شده است.
انتهای پیام/
source