به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ جنگ‌ها از دیرباز یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین رخداد‌های تاریخ بشری بوده‌اند که علاوه بر پیامد‌های نظامی و سیاسی تاثیر عمیقی بر حوزه فرهنگ و هنر گذاشته‌اند. ثبت تصویری جنگ به ویژه توسط عکاسان جنگ یکی از پیچیده‌ترین و مهم‌ترین شاخه‌های عکاسی مستند است که نقش آن در انتقال واقعیت‌های انسانی و نظامی غیرقابل جایگزین است. عکاسی جنگی برخلاف بسیاری از شاخه‌های دیگر عکاسی نه فقط کار ثبت صحنه‌ها بلکه روایت‌گری بدون کلام، انتقال درد، امید و واقعیت‌های تلخ و شیرین جنگ است.
در جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل اهمیت حضور عکاسان جنگ به شکل بارزی نمود پیدا کرد. در این نبرد کوتاه اما پرحادثه عکاسان ایرانی با دوربین‌های خود در خطوط مقدم و مناطق شهری حضور یافتند و در شرایط سخت، مخاطره‌آمیز و پرتنش لحظات حساس و ناب این روز‌ها را ثبت کردند. کار آنها فراتر از ثبت صرف تصاویر بود؛ آنها با عکاسی، زبانی بی‌واژه اما تاثیرگذار برای بیان پیام‌هایی جهانی خلق کردند که تا سال‌ها پس از جنگ به عنوان سند‌های زنده تاریخی باقی خواهند ماند.
عکاسی جنگ؛ زبان بی‌واژه ثبت واقعیت
عکاسی جنگ هنری است با قواعد و پیچیدگی‌های خاص که مستلزم تبحر فنی، شناخت عمیق انسانی و روحیه‌ای مقاوم و پایدار است. عکاس جنگ تنها مشاهده‌گر نیست؛ او روایتگر، شاهد عینی و ناقل پیام‌های بی‌کلام است. برخلاف روایت‌های نوشتاری که نیازمند کلمات و تعبیرات‌اند، عکاس جنگ با ثبت یک لحظه، صد‌ها و هزاران واژه را در یک قاب خلاصه می‌کند.
در جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل، این واقعیت بیش از پیش روشن شد. عکاسان در شرایطی حضور داشتند که هیچ جایگزینی برای واقعیت بصری وجود نداشت و عکاسان با دوربین‌های خود توانستند حقیقت لحظه‌ای جنگ را ثبت و برای جامعه داخلی و جهانی بازگو کنند.
جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل؛ رخدادی تاریخی و ثبت آن
این جنگ ۱۲ روزه باعث تخریب خانه‌ها، ساختمان‌ها و مراکز اداری و فرهنگی شد و جان ده‌ها نفر از هم‌وطنان و چهره‌های سرشناس کشور را گرفت. این جنگ کوتاه اما پرآشوب لحظاتی را رقم زد که لازم بود به دقت و شفافیت ثبت شوند.
در این شرایط، حضور خبرنگاران و به ویژه عکاسان خبری اهمیت فراوانی یافت. آنها نه تنها خطوط مقدم نبرد را پوشش دادند بلکه فضای اجتماعی و فرهنگی پس از حملات را نیز به تصویر کشیدند؛ از تجمعات مردمی و راهپیمایی‌ها گرفته تا رویداد‌های هنری و فرهنگی مانند تئاتر رایگان سجاد افشاریان و احسان عبدی پور در تئاترشهر تا اجرای ارکستر سمفونیک تهران و علی قمصری در فشای باز برج آزادی و… که برای حفظ همبستگی ملی برگزار می‌شدند.
گستره عکاسی خبری طی ۱۲ روز جنگ
در این ۱۲ روز عکاسان خبرگزاری‌های معتبری همچون مهر، ایسنا، فارس، ایلنا، برنا و دیگر رسانه‌ها در میدان حضور داشتند. آنها تصاویر متعددی را از جبهه‌های مختلف جنگ، مناطق آسیب‌دیده، تجمعات مردمی، مراسم تشییع شهدا و برنامه‌های فرهنگی به ثبت رساندند.
راهپیمایی‌های اعتراض و حمایت، تجمعات در شهر‌های بزرگی مثل تهران، اراک، کرج، همدان، یزد، اصفهان، قائمشهر و زنجان با موضوع «خشم علیه تجاوز»، همدلی ملی و حمایت از نیرو‌های مسلح، لحظاتی بودند که عکاسان توانستند با دقت بالا ثبت کنند. این تصاویر ضمن نشان دادن همبستگی مردمی ابعاد انسانی بحران را نیز به تصویر کشید.
همچنین عکاسان حضور ورزشکاران و روسای فدراسیون‌ها در مقابل سازمان ملل، گلباران آمبولانس‌های هدف قرار گرفته، مراسم موسیقی و برنامه‌های فرهنگی را پوشش دادند که نشانگر تلاش برای حفظ نشاط اجتماعی در دل بحران بود.
نقش بی‌بدیل تصاویر در ثبت تاریخ جنگ
تصاویر ثبت شده در این ۱۲ روز و پس از آن چیزی فراتر از عکس‌های خبری روزمره هستند. این قاب‌ها سندی زنده از واقعیت‌های تلخ و شیرین جنگ، مقاومت مردم و فرهنگ ایثار و همدلی‌اند. آنها به نسل‌های آینده اجازه می‌دهند تا درد و دلاوری آن دوران را حس کنند و برای مطالعه تاریخی و فرهنگی نسل‌ها باقی خواهند ماند.
عکاسی جنگ باعث می‌شود تاریخ، تنها یک روایت کلیشه‌ای از اعداد و وقایع نباشد بلکه به یک تجربه زنده و قابل لمس تبدیل شود. تصاویر عکاسان جنگ، یک زبان جهانی‌اند که مرز‌ها را درمی‌نوردند و احساسات انسانی را بدون نیاز به ترجمه منتقل می‌کنند.
انتهای پیام/
source