Mohsen Onikzi – Dar Havayat

خوشا آن عاشقی که یارش در براست

خوشا آن منتظر که چشم بر دراست

خوشا آن لحظه‌ای که آید از سفر

بیا باد صبا دگر غم را ببر

اگر روزی پی دلم گشتی بگو

سراغ عشق را تو از قلبت بجو

مرا در سینه‌ات به زندانی ببر

بیا بر شانه‌های من بگذار سر

نخواهم که بی تو باشم دمی

همه آدمند و تو مرحمی

تو آنی که آیم به سویَت

بی قرار است دلم، در هوایت

تویی آنچه میخواهم از زندگی

بیا تا که بار بندد این خستگی

بیا تا رود این پریشانی

تو جان منی، خود که می‌دانی

اگر تو نباشی دلم بی قرار است

که لبخند و شادی به حال فرار است

اگر تو نباشی نفس بی تو تنگ است

بدونت یه شهرم که دائم به جنگ است