به گزارش روابطعمومی خانه موسیقی ایران، طی دو روز گذشته گپوگفتی با دو تن از آموزشگاهداران آزاد هنری داشتیم که بر این اساس میرحسین آلمالو و بهاره مهدوی نسبت به اعمال نشدن بند ل ماده ۱۳۹ در امور مالیاتی گلایهمند بودند و از انجمن صنفی آموزشگاههای آزاد هنری درخواست پیگیری و از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تقاضای رسیدگی به این امر را داشتند. در ادامه با امین بیات مدیر آموزشگاه موسیقی بیات نیز گفتوگویی در این خصوص داشتیم که میخوانید:
او درباره مشکلات آموزشگاهداران گفت: در اوایل دهه ۹۰ مسائل کمتری داشتیم چراکه اجاره و هزینههای جاری آموزشگاه، نسبت به درآمد معقول بود. تنها مشکلات هزینهای با شهرداری بابت تابلو داشتیم اما هرچه پیشتر رفت این مسائل بیشتر شد. اداره مالیات هم در ابتدا خیلی مدارا میکرد و خاطرم هست سالهای اول که برای تکمیل فرم اظهارنامه مراجعه میکردیم، میگفتند نیازی به این کار نیست و شما در برگهای بنویسید و ما قانون معافیت مالیاتی بند ل ماده ۱۳۹ را اعمال میکنیم.
او در ادامه اضافه کرد: به همین طریق روال طی شد تا اینکه در سالهای ۱۳۹۷ یا ۱۳۹۸ مالیاتی جزئی به مبلغ یک میلیون و هشتصد هزار تومان برای ما تعیین شد که طی مذاکره با رئیس اداره مالیات، معاف از پرداخت شدیم. طی سالهای بعدی رقمهای بسیار پایینی حدود هفت میلیون به عنوان مالیات پرداخت میکردیم.
بیات همچنین افزود: اما متاسفانه در سال ۱۴۰۱ ناگهان مالیات صد و سی میلیون تومانی برای ما در نظر گرفته شد و همان زمان نیز اعتراض کردیم و مسئولان اداره مالیات هم نسبت به شرایطمان همچون پرداخت حقوق اساتید، اجاره سنگین و… اظهار اطلاع میکردند اما میگفتند باید اظهارنامه واضح باشد و شما باید مالیات تکلیفی حقوق به ما بدهید و براین اساس از ارقامی که به اساتید پرداخت میشود، ده درصد مالیات پرداخت کنید.
مدیر آموزشگاه موسیقی بیات در ادامه صحبتهایش گفت: تنها توجیهی که داشتیم این بود که اگر ده درصد از حقوق اساتید کم کنیم قطعاً آنها دیگر حاضر به همکاری با ما نیستند و ممیز مالیاتی هم به ما میگفت ما میدانیم اما کاری نمیشود انجام داد. با اینکه نسبت به این امر اعتراض کردیم، سال ۱۴۰۲ نیز به همین منوال گذشت و مجدد نیز معترض شدیم اما همچنان اعتراض ما به هیأت حل اختلاف نرسیده است.
امین بیات ضمن اشاره به اینکه عمده مشکل ما با اداره مالیات است، عنوان کرد: من با مسئولان این اداره مذاکراتی داشتم و گفتم اگر با این شرایط پیش برود اکثر آموزشگاههای موسیقی تعطیل خواهدشد چراکه با این اجارههای سنگین، هزینههای بسیار و تورم، همخوانی میان دخل و خرج به نسبت شهریههایی که کمتر از تورم دریافت میشود، وجود ندارد. به عنوان مثال؛ با قیمت دلار سال ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱ درآمد یک مدرس در حدود هزار و پانصد تا دو هزار دلار بود اما اکنون به دویست، سیصد دلار در ماه رسیده است.
او افزود: متاسفانه در صورتیکه این مشکلات ادامه داشته باشد با وجود اشتغالزایی که آموزشگاههای موسیقی برای مدرسان فارغالتحصیل این رشته، دارای رزومه و تجربه و دارای کارت صلاحیت تدریس از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارند، باید تعطیل شود.
این آموزشگاهدار با بیان اینکه درخواستمان از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این است که همچون گذشته بند ل ماده ۱۳۹ مالیاتها برایمان اعمال شود، یادآور شد: تقاضای ما این است که این فشارها برداشته شود چراکه آموزشگاهها چیزی برای کتمان ندارند و درآمدی معین و محدود به نسبت دیگر مشاغل در این وضعیت اقتصادی دارند و اگر این شرایط مهیا نشود بسیاری از آموزشگاههای هنری با مشکل اقتصادی روبهرو خواهند شد و تاب و تحمل ادامه فعالیت نخواهند داشت.
او همچنین افزود: آموزشگاه موسیقی بیات در پایان اشاره کرد حدود ۱۴ سال این آموزشگاه دایر است و در این چند سال با تمام مشکلات تلاش کردهایم سر پا بماند.
بیات در پایان صحبتهایش اظهارکرد: افرادی که در زمینههای هنری و موسیقی فعالیت میکنند، بیشک سابقه بالای ۲۰- ۳۰ سال در این رشته دارند که توانستهاند به این مرحله برسند و در صورتیکه این سابقه را در هر صنف دیگری داشتند، قطعاً مشکلات اقتصادی اینچنینی نداشتند و از درآمدهای بسیار بالاتری برخوردار بودند. اصحاب فرهنگ به دلیل علاقهای که به فرهنگ این مرز و بوم دارند ترجیح دادند با درآمد بسیار پایین در این زمینه فعالیت کنند تا هم اشتیاق خود به کار هنری را ادامه دهند و هم قدمی در راستای اعتلای فرهنگ و هنر مردم ایران بردارند
source