وی عنوان کرد: برخی واژهها آنقدر تکرار میشوند که کارکرد اصلی خود را از دست میدهند یکی از این واژهها تسلیت است! به احترام هموطنان عزیز بندر عباسیمان بایستیم و یک دقیقه سکوت کنیم.
شیرینفرد سپس بیان کرد: زمانی که تصمیم گرفتم این مجموعه را منتشر کنم، فکر نمیکردم آنقدر جدی شود. اغلب مهمانان حاضر دراین مراسم در داستان زندگی من نقشی داشتند، از سال ۷۲ این ماجرا در ذهنم کلید خورد و سپس دوره دبیرستان اسم آلبومم را نوشم و برای خود نگه داشتم. دهه هفتاد من و داریوش لاهوتی و افشین علیپور با هم ساز میزدیم، سپس با محمد مرادی آشنا شدم، سال ۸۰ با حمید کفایتی کار کردیم و از طریق او با شهرام مویدی آشنا شدم.
وی با بیان اینکه فریدون کاظمیان نخستین فردی بود که به او فرصت ساخت مستند و تیزر داد، گفت: اردیبهشت ۸۱ آلبوم جمع شد تا منتشر شود اما اتفاقی افتاد و من با نقدهای تند دکتر علی راستگفتار که البته من را ساخت، مواجه شدم و از آن پس دیگر تب شهرت و معروف شدن از سرم افتاد و آلبومم هم به بایگانی رفت. بعد از آن دیگر آخرین اجرایم سال ۹۶ بود و تا به امروز شصت ترک جمع کردم که از دوازده قطعه آن رونمایی میکنم.
شیرینفرد وجه اشتراک این قطعات را گیتار برقی در فضایی غربی به شمار آورد و گفت: تلاش دارم مجموعه بیکلامم که سیزده ترک خواهد بود به زودی منتشر کنم و بیش از هجده قطعه عاشقانه نی در قالب یک یا دو آلبوم در نهایت از مجموعه موسیقی ایرانی که هدف اصلی من است رونمایی کنم.
در ادامه میزگردی با حضور پیمان سلیمانی، عبدالجبار کاکایی و بهنام صباحی تشکیل شد. پیمان سلیمانی شاعر نیز با تسلیت از دست دادن تعدادی از هموطنان در واقعه بندر رجایی و ابراز امیدواری از اینکه رنجهای مردم از بین برود، گفت: تصور میکنم این کارهای پژوهشی در جامعه خیلی اثرگذار باشند. از نگاه من ادبیاتی به موسیقی، موسیقی هم تحریک احساسات است و هم عامل اندیشیدن.
سپس بهنام صبوحی با ابراز خرسندی از به بار نشستن ثمره فعالیتهای علیرضا شیرینفرد دراین آلبوم و کتاب گفت: انتشار آلبوم مثل خلق یک فرزند است. این آلبوم نیز دارای سبکهای مختلف از راک تا پاپ و دیگر ژانرها دارد و این تنوع ناشی از فضای فکری خود خواننده است. تولید آلبوم در مملکت ما بازگشت مالی ندارد خوب است که از این دست هنرمندان حمایت شود و حداقل آلبوم را بخریم و به دیگران هم معرفی کنیم تا روند گردشگری صورت بگیرد و هنر به افول نرود.
سپس، عبدالجبار کاکایی با تعریف خاطرات کودکی خود از آشنایی با سازهایی چون دهل، سرنا، تنبک و کمانچه در کردستان گفت: زمانی که آلبوم «نی نوا» حسین علیزاده را شنیدم، حس کردم تاریخ یکصد ساله سیاسی اجتماعی ایران را مرور میکنم. موسیقی به نظرم به نوعی ذات هستی و جوهره وجود است به طوریکه بسیاری بزرگان عارف به ویژه مولانا با قطع و یقین بیش از تمام شاعران کلام را با موسیقی تلفیق کردند.
بهنام صبوحی با تبریک انتشار این آلبوم موسیقایی گفت: متأسفانه پس از انقلاب موسیقی ما با رکود روبهرو شد، عدهای مجوز نداشتند و عدهای از کشور رفته بودند، دهه هفتاد تصمیم گرفته شد که پاپ رونق بگیرد، زیرزمینیها به راه افتادند چون سیستم مجوز دهی خیلی ایراد داشت، پاپ اوج گرفت اما دیگر ژانرها هم به مرور آمدند. روز به روز سدها شکسته شد از طرفی هم ما دچار یک سردرگمی شدید در بازار شدیم، تولید راحت شد اما نسلی ظهور کرد که خیلی موسیقی را بلد نبود. البته خوانندههای خوبی هم پرچم موسیقی را نگه داشتند اما دیگر الان آلبوم تولید کردن بازگشت مالی ندارد و کسی را که در این مسیر قدم برمیدارد، باید دستمریزاد گفت، علیرضا شیرینفرد هم از این دست است که بیست سال برای این آلبوم زحمت کشیده است.
شیرینفرد سپس قطعه دیگری به نام «زبان سرخ» را اجرا کرد که البته در آلبوم منتشر شده نبود و مجدد قطعه اول را تکرار کرد.
در انتهای مراسم با حضور فرشاد رستمی، بهنام ابطحی، حسن اردستانی، عبدالجبار کاکایی، پیمان سلیمانی و بهنام صبوحی رونمایی از آلبوم به صورت نمادین صورت گرفت.
شیرینفرد در پایان با یادی از کسانی که در این مسیر او را همراهی کردهاند و تجلیل از پدرش که در این مراسم حضور داشت، گفت: این مجموعه به تنهایی شکل نگرفت، مجموعه فرهنگسرای ارسباران و شهرام صارمی، سید محسن معراجی، فاطمه کوهستانی، امیر بابایی، نیما پوتی، محمدرضا قادری، علی درخشان، میثم میرزایی، مجید مصطفایی، عماد عطارزاده، پارسا انصافی، منصور ابوالحسنی نیارکی، شاهین کشاورز، مهدی مختاری، علی تفضلی یزدی، پارمیس سمیعی، محمدرضا خرازی و منصور بنیعامریان شعرا و نوازندگان آلبوم تجلیل شدند.
در انتهای مراسم به رسم یادبود هدایایی به حضار داده شد که لینک دانلود آلبوم در آنها طراحی شده بود.
source