Farshid Farahbakhsh – Daryaye Toofani

تو انقدر موندی که آخر منو

به داغِ نبودِت دُچارم کنی

ازم شونه خالی کنی تا که با

غمِ شونه هات سر به دارَم کنی

من انقدر ترو دوس دارم هنوز

به دنیای بعد از تو شَک میکنم

نگاه کن که من واسه ی کُشتنم

چجوری به چشمات کمک میکنم

تو که دلیلِ زنده بودنی

هم از منی و هم یه دشمنی

تو اشتیاقم ‌و عذابمی

هم اشتباه .. هم انتخابمی

تو هم دلیلِ زنده بودنی

هم از منی و هم یه دشمنی

تو اشتیاقم ‌و عذابمی

تو اشتباه و.. انتخابمی

نگاه کن که از سیلِ این گریه ها

یه دریای طوفانی توو خونمه

یه قلبِ پریشونِ دیوونه با

خیالِ تو، جایِ تو همخونمه

نه میتونم از فکرِ تو رد بشم

نه این دل میذاره باهات بد بشم

دلم میخواد عینِ روزای قدیم

تو آغوشِ تو مثه یه بچه شم