متن ترانه آریا وطن افسونگر
می‌کشانی تا کجا راه مرا؟
آنچه با خود می‌بری جانا، دلی صد پاره است
تو که هم پیمانه‌ای هم ساغری
افسانه‌ای هم باوری
دُردانه‌ای هم گوهری
دیوانه‌ای افسونگری
جانانه‌ای هم دلبری
پروانه‌ای شُعله‌وری
خُم‌خانه‌ای سوداگری
دیوانه‌ای افسونگری
می‌کشانی تا کجا راه مرا
دل شیدای غزل‌خواه مرا
شبِ سَرگَشته‌ی بی‌ماهِ مرا
آهِ مرا آه مرا
تا بنوشانی مرا از قَدَحت
لب به لب جان می‌سپارم به رَهَت
source