Farhad Zarshamfar – Ma Adama

چی میشه‌که ما آدما باهمدیگه قهر نکنیم

بخاطر یه لقمه نون کاممون‌‌و زهر نکنیم

باهمدیگه زخمای کهنه‌مونو مرهم بذاریم

واسه دلی که یخ زده دستارو رو هم بذاریم

کاشکی که مهربون باشیم

کاشکی که مهربون باشیم

یه ذره کافیه فقط به آسمون نگاه کنی

دلت میاد ستاره‌تو تو کهکشون سیاه کنی

آدم یه‌روزی کوله‌باره رفتن‌و می‌بنده

اون‌وقته که می‌شینه و به کرده‌هاش می‌خنده

وقتشه با همسایه‌ها آشتی کنیم

شادی واسه گلایی که کاشتی کنیم

حالا که زیبا مث خنده‌هات شدی

باید بشینیم دل‌سیر نگات کنیم

کاشکی که مهربون باشیم

کاشکی که مهربون باشیم

یه ذره کافیه فقط به آسمون نگاه کنی

دلت میاد ستاره‌تو تو کهکشون سیاه کنی

آدم یه‌روزی کوله‌باره رفتن‌و می‌بنده

اون‌وقته که می‌شینه و به کرده‌هاش می‌خنده