متن ترانه محمد طاهریان تکیه گاه
می تابه خوش تر از خورشید
نوری به وسعت عالم
نوری که از ازل بوده
قبل از این عالم و آدم
روشن میشه زمین هر شب
با این طلوع بی پایان
ظلمت می میره با نور
چهارده ستاره ی تابان
هر چی من دارم
هر گره ی کارم
با یک ذکر شما
وا میشه میدونم
تکیه گاه من
چراغ راه من
من از عشق شما
همیشه میخونم
میباره رحمت الله
از ابری سفید هر لحظه
ابری که واسطه ی خیره
ابری که پاکی محضه
اوج جاذبه ی عشقه
دلها همه شدن همراه
گوش کن کل جهان میگن که
حب الحسین یجمعنا
هر چی من دارم
هر گره ی کارم
با یک ذکر شما
وا میشه میدونم
تکیه گاه من
چراغ راه من
من از عشق شما
همیشه میخونم
source