گِله کن یارِ شکیبا ، زنِ زیبا گِله کن
گِله کن ای گل تا لاله فریبا گِله کن
گله کن شِکوِه جا مانده از آن سینه بِران
گله کن آن دلِ رنجیده تهی بار گِله کن
روز و شبی میگذرد ، در دل تو در دلِ من
خاطره ای مانده و بس
از نِگَهت از تبِ من ، از عطشِ عاشقِ تن
خاطره ای مانده و بس
گِله کن یارِ شکیبا ، زنِ زیبا گِله کن
گِله کن ای گل تا لاله فریبا گِله کن
گله کن شِکوِه جا مانده از آن سینه بِران
گله کن آن دلِ رنجیده تهی بار گِله کن
کنارِ نبضم ، شبی سحر کن
دو چَشم غَرق در غمو بهانه تَر کن
از اشتباهِ مرد عاشقت گذر کن
کنارِ نبضم ، شبی سحر کن
دو چَشم غَرق در غمو بهانه تَر کن
غم گذشته را بسوز و بی اثر کن
گِله کن یارِ شکیبا ، زنِ زیبا گِله کن
گِله کن ای گل تا لاله فریبا گِله کن
گله کن شِکوِه جا مانده از آن سینه بِران
گله کن آن دلِ رنجیده تهی بار گِله کن
source