روز جهانی گردشگری امسال با شعار «گردشگری و صلح» برگزار شد.این شعار به ایران که کشوری غنی از تاریخ، فرهنگ و زیبایی های طبیعی است، ارتباط ویژه ای دارد زیرا گردشگری را پلی برای تقویت حسن نیت بین المللی و تبادل فرهنگی می داند. در حقیقت گردشگری چیزی فراتر از یک صنعت است و یک تلاش انسانی است که افراد از فرهنگ های مختلف را گرد هم می آورد.
روز جهانی گردشگری امسال با شعار «گردشگری و صلح» برگزار شد.این شعار به ایران که کشوری غنی از تاریخ، فرهنگ و زیبایی های طبیعی است، ارتباط ویژه ای دارد زیرا گردشگری را پلی برای تقویت حسن نیت بین المللی و تبادل فرهنگی می داند. در حقیقت گردشگری چیزی فراتر از یک صنعت است و یک تلاش انسانی است که افراد از فرهنگ های مختلف را گرد هم می آورد.
این نگاه به بازدیدکنندگان این امکان را می دهد تا به دنیای دیگری قدم بگذارند و تاریخ، سنت ها و ارزش های دیگر جوامع را درک کنند به عنوان مثال، اکثر گردشگران خارجی به ویژه از کشورهای غربی، ایران را بسیار متفاوت تر از آنچه در ابتدا انتظار داشتند، می دانند. در واقع، بسیاری از آنها گفتهاند که برداشتهایشان که قبلاً با تبلیغات ضدایرانی منتشر شده توسط رسانههای جریان اصلی شکل گرفته بود، با تجربه مستقیم کشور تغییر کرده است.
همچنین انگیزه اصلی گردشگری، فراغت و آرامش است که دانش و کیفیت زندگی را نیز غنی می کند. با این حال، پشت این سطح یک موتور قدرتمند توسعه پایدار برای کشورها نهفته است که مشاغلی با مزیت های نسبی نسبت به سایر بخش ها، به ویژه برای جوانان و زنان را ایجاد می کند، با کارهایی که جایگزینی با ماشین آلات دشوار است. در واقع، گردشگری 11 درصد از اشتغال جهانی را تشکیل می دهد و استفاده از گردشگری بیشتر برای کاھش موقعیتھایی است که در آنها امکان بروز خشونت و درگیری نیز وجود دارد. در واقع این نوع گردشگری به دنبال توسعه جامعه و رسیدن به صلح از طریق صنعت گردشگری است.
ھدف گردشگری صلح میتواند کاھش ریشهای موقعیتھایی باشد که خشونت اجتناب ناپذیر تلقی شود و ھدف آن ترویج توسعه پایدار و صلح مثبت است، ھنگامی که آدمیان نسبت به موضوعی شناخت کافی نداشته باشند و یا با آن مقابله میکنند، پیدا کردن این ریشههای مشترک باعث میشود که ارتباط متناسب با افراد یک جامعه شکل گیرد. در نتیجه ارتباط، تفاھم، آگاهی و شناخت با سفر کردن ایجاد میشود و گردشگری میتواند به شناخت ادراک در سطح ملی و بینالمللی کمک کند و پلی ارتباطی میان جوامع مختلف باشد.
بر این اساس صلح یک زبان جهانی و بین المللی است و این آگاهی و شناخت باعث حفظ آرامش و نوع دوستی میشود که میتواند به فرآیند خوب و تاثیرگذار در جهان پیرامون ما تاثیرگذار باشد و انسانھا در شرایط بهتری به دور از جنگ، خونریزی و خصومت زندگی کنند.
ایرانیان از اقوام، جوامع، زبان و گویشھای محلی مختلفی برخوردار ھستند که در کنار ھم سرزمینی به نام ایران را تشکیل میدھند و پیدا کردن ریشههای مشترک اقوام ایرانی خود میتواند به توانایی، تحمل و تفاوتھا منجر شود و ایرانیان را به جهت اینکه میتوانیم ادراک لازم را از ھم داشته باشیم، قدرتمندتر خواھد کرد. بنابراین یک فضای کامل و مشخصا از روی آگاھی و شناخت است که میتواند به عِرق ملی ما کمک کند و باعث ارتقای فرھنگ، ھویت ملی، میھنی و وفاق ملی شود.