به گزارش میراثآریا، جبار رحمانی رئیس انجمن انسانشناسی ایران در این نشست از اهمیت جایگاه ابوریحان بیرونی در آغاز مطالعات مردمشناسی جهان سخن گفت و لزوم معرفی او به عنوان آغازگر این رشته را یکی از وظایف مردمشناسان ایران و نهادهای پژوهشگاهی و دانشگاهی آن به جهان دانست.
رحمانی بر رویکرد عقلانی ابوریحان بیرونی، پرهیز او از داوری و قضاوت ارزشی فرهنگ های دیگر و اهمیت سفر در زندگی این مردمشناس به عنوان یک تعامل میان فرهنگی سخن گفت.
عباس قنبری عدیوی رئیس شعبه چهارمحال بختیاری بنیاد ایرانشناسی، نیز مطالعات فولکولوریک ابوریحان را در کنار مطالعات مردمشناسی او ستود و از فضیلت کشف حقیقت در نزد ابوریحان سخن گفت.
او با اشاره به اینکه ابوریحان امکان درک تاریخ فرهنگ در ایران را ممکن میسازد، تصریح کرد: این از جایگاه «زبان» و چند زباندانی ابوریحان و اهمیت آن در درک تفاوتهای فرهنگی نیز حکایت کرد.
در ادامه محمدرضا مهراندیش فیلمساز و پژوهشگر، ابوریحان بیرونی را پدر مطالعات تطبیقی فرهنگ و مردمشناسی و جایگاه او را در کنار برزویه طبیب پدر مطالعات هندشناسی جهان دانست.
او همچنین به مرور و نقد ترجمههای موجود از آثار ابوریحان بیرونی پرداخت و ابوریحان را متعلق به تمام حوزههای ایران فرهنگی دانست.
در پایان با توجه به گفت و گوهای انجام شده، در این نشست در قالب همکاری پژوهشکده مردمشناسی و انجمن انسانشناسی ایران، بر تدوین و تالیف منشور اخلاقی مردمشناسی ایرانی، منشور تنوع فرهنگی و همبستگی ملی در ایران و انتشار مجلهای مشترک از سوی دو نهاد یاد شده تاکید شد.
انتهای پیام/
source