به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، اعتقاد به ظهور منجی و فرهنگ انتظار نه تنها به عنوان ایدهای مذهبی، بلکه به عنوان منبع اصلی امید و انگیزه برای جامعه شیعه عمل میکند. این باور به مؤمنان الهام میبخشد که هیچگاه تسلیم ظلم و ناامیدی نشوند، بلکه همواره در انتظار پیروزی نهایی و تحقق عدالت باشند. چنین اعتقادی، نقش مهمی در ایجاد امید اجتماعی و فردی دارد و باعث میشود که افراد با وجود مشکلات و سختیها، به آیندهای بهتر ایمان داشته و در جهت رسیدن به آن تلاش کنند. این امید، موتور محرکهای برای حرکت به سمت اصلاحات اجتماعی و اخلاقی است. جامعه شیعی با داشتن این چشمانداز، خود را موظف به حفظ و ترویج ارزشهای الهی و انسانی میداند و انتظار ظهور منجی را به عنوان یک هدف نهایی، انگیزهای برای تلاشهای مستمر در جهت اصلاح و بهبود وضعیت جامعه انسانی به کار میگیرد.
این انتظار سازنده، آیندهای روشن را پیش چشم مؤمنان و مستضعفان ترسیم میکند؛ آیندهای که در آن منجی بشریت، پرچم پیروزی را در دست گرفته و کافران و مستکبران عالم را به تیغ عدالت میسپارد و جامعه انسانی را برای همیشه از چنگال ظالمان، قاتلان، مفسدان و منافقان رهایی میبخشد. در بخشی از دعای ندبه میخوانیم “مَتى تَرانا وَ نَراكَ وَقَدْ نَشَرْتَ لِواءَ النَّصْرِ” یعنی “چه زمان ما را میبینی و ما تو را میبینیم، درحالیکه پرچم پیروزی را گستردهای؟“
واژه “لواء النصر” به معنای “پرچم پیروزی” نمادی از پیروزی و غلبه حق بر باطل است. این پرچم یادآور پرچمهایی است که در طول تاریخ اسلام توسط پیامبر اسلام و امامان برای مبارزه با ظلم و دفاع از حقیقت برافراشته شده است. پرچم امام مهدی نیز ادامه همان پرچمهای قبلی است و برافراشته شدن آن نشان از پیروزی نهایی در برابر ستمگران دارد.
عبارت “مَتى تَرانا وَ نَراكَ” نشاندهنده آرزوی عمیق و مشتاقانهی مؤمنان برای دیدار و همراهی با امام زمان (عج) است. این انتظار، از آغاز غیبت تا امروز، همچنان زنده و پررنگ در دل پیروان او باقی مانده است. پیروزی و ظهور حضرت مهدی (عج) نه تنها به عنوان یک پیروزی نظامی یا فیزیکی، بلکه به عنوان یک پیروزی معنوی و اجتماعی تلقی میشود. ظهور ایشان به معنای تحقق کامل وعدههای الهی و برقراری عدالت جهانی است، که از آن، همه بشریت بهرهمند خواهند شد. جهان در پرتو این رخداد مبارک به سوی کمال معنوی و اخلاقی حرکت خواهد کرد. به همین دلیل، در ادامه این فراز از دعا میخوانیم “تُرَى أَتَرَانا نَحُفُّ بِكَ وَأَنْتَ تَؤُمُّ الْمَلَأَ وَقَدْ مَلَأْتَ الْأَرْضَ عَدْلاً، وَأَذَقْتَ أَعْداءَكَ هَواناً وَ عِقاباً“؛ آیا آن روز در میرسد که ما را ببینی که تو را احاطه کنیم و تو جامعه جهانی را پیشوا میشوی درحالیکه زمین را از عدالت انباشتی و دشمنانت را خواری و کیفر چشاندهای.
انتهایپیام/
source