اولین مسابقه روایت تصویری ارغوان برگزیدگانش را شناخت.
به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی مسابقه روایت تصویری ارغوان، آیین اختتامیه اولین مسابقه روایت تصویری ارغوان، با اجرای سیدجواد یحیوی مجری و بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون و نازیلا صادقی مجری و با حضور آنِت میناسیان مدیرعامل مجتمع آموزشی نیکوکاری رعد، رضوان سرمد دبیر مسابقه روایت تصویری ارغوان، حمید جعفری رئیس هیئت مدیره انجمن مستندسازان سینمای ایران، فرزاد آذری پور مدیرعامل پلتفرم هاشور، دکتر علی مقداری رئیس دانشگاه آزاد اسلامی فرشتگان، نماینده بانک شهر، ناصر آویژه بازیگر و کارگردان تئاتر و جمعی از پیشکسوتان سینمای مستند در سالن همایش مجتمع آموزشی نیکوکاری رعد برگزار شد.
رضوان سرمد مستندساز و دبیر این جایزه در سخنان ابتدایی، از حاضرانی که در آیین اختتامیه حضور پیدا کردند، تقدیر کرد: در ابتدا می‌خواهم از تک تک عزیزانی که دعوت ما را برای شرکت در این جشن پذیرفتند تشکر کنم در این روزهایی که بنظر می‌آید جامعه ایرانی حال چندان خوشی ندارد یکی از مهمترین کارهایی که می‌شود کرد؛ در کنار هم بودن، به هر بهانه ای است و چه بهانه‌ای قشنگتر از تقدیر از عزیزانی که به دعوت ما برای روایت کردن از زندگی با معلولیت، آری گفتند و به این وسیله ما رو در تجربه خودشان و عزیزانشان از زندگی شریک کردند.
او که شامگاه ۱۶ تیر ماه سخن می گفت درباره روند طی شده‌یِ مسابقه روایت تصویری ارغوان از ابتدا تا انتها عنوان کرد: در یکی، دو سال گذشته با دوست عزیزی آشنا شدم که ضایع نخاعی دارد و در معاشرتها با او فهمیدم که چقدر درباره زندگی افراد دارای معلولیت، نادانم. این دوست خاطرات زیادی برام تعریف می‌کند که همه آنها حاوی یک پیام است: آگاهی جامعه از ویژگیهای زیست این افراد، مناسب بودن فضای اجتماعی و دسترس‌پذیری هر نوع امکان زیستی برای افراد دارای معلولیت، به شدت می‌تواند در بهبود کیفیت زندگی این گروه بزرگ از جامعه موثر باشد؛ موضوعی که متاسفانه در کشور ما کمتر به اون توجه شده و اینجا بود که فکر کردم برای بهبود این شرایط اولین قدم شنیدن همین قصه‌های ناگفته است و ایده این مسابقه شکل گرفت که خوشبختانه با کمک حامیانی که کم کم اضافه شدن این رویا محقق شد.
این مستندساز افزود: برای به ثمر نشستنِ بهترِ این ایده بعد از اعلام فراخوان در یازده بهمن ۱۴۰۲، چهار کارگاه مستندسازی با موبایل برگزار شد که دو کارگاه در موسسه رعد و دو کارگاه در دانشگاه فرشتگان بود. اما خوشبختانه دعوت این مسابقه برای روایتگری به گوشه و کنار ایران هم رسید. ما ۵۵ فیلم از کل ایران دریافت کردیم، از اهواز و روستاهایی در چهارمحال بختیاری و مهاباد تا اراک و اصفهان و شهرهای دیگر. ما به هیچ عنوان بدنبال برگزاری یک جشنواره فیلم مستند نبودیم و تکنیک و ساختار فیلمها در انتخاب آثار اهمیتی نداشت، معیارما برای انتخاب اولیه، تنها یک چیز بود: روایت واقعی، بدون تحریف و محترمانه از زندگی افراد دارای معلولیت.
این فیلمساز درباره دسته‌بندی آثار و داوران رویداد خاطرنشان کرد: فیلم‌های دریافتی در دو دسته قرار گرفتند: یکی روایت‌های «خودنگار» که فیلم‌هایی هستند که توسط خود افراد دارای معلولیت ساخته شده و دوم «روایت از نگاه دیگری» که توسط افرادی که دارای معلولیت نیستند، ساخته شده‌اند. با توجه به اهداف مسابقه در بخش «خودنگار» تمامی فیلمها برای نمایش و شرکت در مسابقه پذیرفته شدند و در مجموعه ۴۵ اثر نمایش داده شد و به گفته مدیران هاشور استقبال تماشاگران از فیلمها بسیار خوب بود. جوایزی نیز در بخشهای مختلف مسابقه در نظر گرفتیم که تنها به بهانه مشارکت بیشتر افراد به روایت کردن و دیدن این روایتها است. سه گروه داوری هم این روایت‌های تصویری را بررسی کردند. یکی تماشاگرانی که از طریق سایت هاشور فیلمها را دیدند و روایت‌های مطلوبشان را انتخاب کردند. دومی هم اعضای داوطلب انجمن مستندسازان سینمای ایران بودند و سومین گروه داوران هم که ترکیبی از جامعه مستندسازان و جامعه افراد دارای معلولیت بودند.
رضوان سرمد در انتها ابراز امیدواری کرد: در مجموع، امیدوارم که تلاش همه ما قدمی کوچک اما موثری در جهت بهبود کیفیت زندگی افراد دارای معلولیت و توجه بیشترِ جامعه و مسئولین به این امر باشد. همچنین، امیدوارم این نهال تازه متولد شده در سال‌های آینده به درختی تنومند تبدیل شود تا فرصت مناسبی برای گفتن و شنیدن از زندگی این افراد به وجود بیاید.
پس از پخش تیزر اولین مسابقه روایت تصویری ارغوان، آنِت میناسیان مدیرعامل مجتمع آموزشی نیکوکاری رعد روی صحنه آمد و در ابتدا، از تاریخچه مجموعه گفت: مجتمع آموزشی نیکوکاری رعد، چهل سال پیش با ماموریت آموزش، توانمندسازی و اشتغال افراد دارای معلولیت جسمی حرکتی آغاز به کار کرد و ایده اولیه این بود افرادی که دارای معلولیت هستند، باید مهارتی داشته باشند که بتوانند مستقل باشند و برای خودشان و همین‌طور، جامعه مفید باشند. روزهای اول کلاس‌ها درباره موتورپیچی و دینام پیچی بود که برای آن زمانِ بازار کار مناسب بود تا حالا که جامعه تغییر کرده و به روز شده، خدا را شکر کلاس‌ها فقط به کلاس‌های حضوری ختم نشده و در دوران کرونا هم ادامه داشته به این صورت که سیستم آموزش از راه دور راه‌اندازی شد و الآن امکان بهره‌وری از آن از سراسر ایران وجود دارد.
وی درباره توانمندسازی افراد دارای معلولیت در این مجتمع گفت: در کنار آموزش و اشتغال، کلمه توانمندسازی را داریم که از مناسب بودن خودِ رعد به لحاظ دسترس‌پذیری تا واحدهای مختلف اموزش، اشتغال، مددکاری، روانشناسی، توان‌بخشی و فیزیوتراپی را شامل می‌شود. و با افتخار، همه اینها به رایگان در اختیار افراد دارای معلولیت قرار گرفته است و از آنها استفاده می‌شود. ما این توانمندسازی را به تنهایی نمی‌توانیم انجام بدهیم چون شهر و کشور ما متأسفانه به لحاظ فیزیکی هیچ جای مناسبی ندارد و دسترس‌پذیر نیست. به لحاظ فرهنگی هم مجدد این اتفاق می‌افتد. هر چقدر در رعد تلاش کنیم درصد خیلی کمی در زیست روزمره و بهبود کیفیت زندگی افراد دارای معلولیت می‌توانیم تاثیر داشته باشیم.
او در انتها گفت: پوریا عالمی نویسنده در الکامپ یک جمله زیبا گفتند: وقتی افراد دارای معلولیت را از جامعه حذف می‌کنیم که حداقل ۱۲ درصد از یک جامعه را تشکیل می‌دهند مثل این است که شیراز را با همه زیبایی‌هایش از نقشه ایران حذف کنیم. انگار که شیراز وجود ندارد ولی اینطور نیست. این اتفاق تنها با فرهنگسازی میسر می‌شود. من از همه هنرمندانی که در این راه به ما کمک کردند تشکر می‌کنم تا این اتفاق، برای اولین بار بیافتد. از همه حامیان و داورانی که بدون چشمداشت کنار ما بودند، از انجمن مستندسازان سینمای ایران، بانک شهر و غیره. این اتفاق نمی‌افتاد مگر اینکه شما که اینجا هستید و نشان می‌دهد دغدغه این موضوع را دارید، به ترویج این فرهنگ کمک کنید تا به مرور، این اتفاق در تک تکِ افراد جامعه بیفتد. نمی‌توان هیچ قدمی برای بهبود جامعه برنداشت و انتظار جامعه بهتری داشت.
دکتر علی مقداری ریاست دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین‌الملل فرشتگان سخنران بعدی بود که تاریخچه و چالش‌های تاسیس این واحد را برای مخاطبان تعریف کرد.
هیئت داوران مسابقه روایت تصویری ارغوان، متشکل از مستندسازان و جامعه افراد دارای معلولیت، سعید رشتیان تهیه‌کننده سینمای مستند، فرزاد توحیدی مستندساز و نوح منوری جامعه‌شناس و استادیار دانشگاه تهران به دعوت مجری رویداد روی صحنه رفتند و نوح منوری جامعه‌شناس و استادیار دانشگاه تهران بیانیه هیئت داوران را به شرح زیر قرائت کرد:
هیئت داوری مسابقه روایت تصویری ارغوان از سه منظر به روایت ها نگریستند. نخست ویژگیهای روایی و بصری اثر و میزان تاثیر گذاری آن بر مخاطب بود سپس توجه سازنده در حوزه فعالیت های روزمره زندگی، به وجوهی مانند مراقبت از خود، تحرک، مشارکت، ارتباطات و تعاملات بین فردی و در نهایت، توجه سازنده از منظر جامعه شناختی به شاخص هایی همچون اهمیت طراحی نهادهای اجتماعی و نگاه به حقوق از دست رفته جامعه بزرگ افراد دارای معلولیت و خانواده آنها معیارهای ما بود.
انتخاب از میان آثار، بسیار دشوار و انتخاب‌های نهایی بر اساس معیارهای داوری ما بسیار به هم نزدیک بودند.
با سپاس از همه عزیزانی که به ما این فرصت را دادند که با دغدغه‌های آنها آشنا شویم، در هر بخش، یک فیلم به عنوان اثر اول برگزیده شد و از میان روایتها به ۱۰ اثر نیز دیپلم افتخار تقدیم می‌شود.
امیدواریم دشواری های همه شهروندان این جامعه روز به روز کمتر شود.
مهوش شیخ السلامی مستندساز و دکتر بهاره آذر ریاست انجمن حمایت از حقوق کودکان دارای معلولیت جسمی حرکتی و چند معلولیتی آفتاب سبز و فعال حوزه افراد دارای معلولیت، دو عضو دیگر هیئت داوران به علت مشغله کاری امکان حضور در آیین اختتامیه را نداشتند.
۱۰ اثری که مورد تقدیر قرار گرفتند، به شرح زیر است:
۱_ «زندگی و سرنوشت فاطمه» از سیده فاطمه نسیمی امام قیسی،
۲_ «کمی تعمیرات در خانه» از حسن دربندی،
۳_«کار ناتمام» از بهناز جعفری،
۴_«بیرون از گلشهر» از مرضیه میرزاپور،
۵_«هجده هفتاد و هفت» از فائزه حاتم طهرانی،
۶_«پرنده بی گناه» از هومن سالاریان،
۷_«ختری با کفشهای چرخدار» از مریم نیکنژاد،
۸_«تنهایی های یک امیر» از مینا نصر،
۹_«زندگی دوباره» از کامران خالندی،
۱۰_«در گوشه ای از شهر» از حمزه قربانی،
سعید جعفری خواننده و آهنگساز دقایقی برای مخاطبان به اجرای چند آهنگ کوتاه پرداخت و با پایان اجرای سعید جعفری، فرزاد آذری پور مدیرعامل پلتفرم هاشور، برای دقایقی به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: شادمانیم که همراه شرکت کنندگان و برگزارکنندگان «روایت تصویری ارغوان» بودیم. هاشور در طول فعالیت خود تلاش داشته که سکویی برای دیده و شنیده شدن روایت‌های متفاوت در سینمای ایران باشد. ما طی سال های گذشته میزبان جشنواره ها و رویدادهای ملی و بین المللی فراوانی بوده ایم. جای خوشحالی ست که بگوییم در هیچ کدام از آن ها با چنین حجمی از پیامها و مشارکت که در رابطه «روایت تصویری ارغوان» ارسال و ابراز شده، روبرو نبوده ایم.
او ادامه داد: در ارتباط با آثار ارائه شده، بیش از 1600پیام ارسالی مخاطبان در هاشور ثبت شد. تعداد بازدید از فیلم‌های ارغوان تنه میزند به پر بازدیدترین جشنواره هایی که هاشور میزبان آنها بوده است. این امر را به برگزارکنندگان این رویداد شادباش می گوییم. برای سنجش آرای مردمی به شیوه معمول، برآیند میزان بازدید فیلم ، نظرات ارسالی و لایک ها، متر و معیار ما بود و بر این اساس فیلم های برگزیده مخاطبان مشخص گردید.
وی در سخنان انتهایی ابراز امیدواری کرد: همچنین سپاسگزار همراهی شرکت کنندگان، دبیرخانه ارغوان، مجتمع آموزشی نیکوکاری رعد، بانک شهر، انجمن مستند سازان سینمای ایران و تمامی همکارانم در هاشور و شرکت رسانه آوابرید هستم که بدون حضور هر کدام از آن ها برگزاری این رویداد میسر نمی شد. باشد که بازتاب روایت‌های به نمایش در آمده به رعایت حقوق و انعکاس صدای «12 درصد» جامعه یاری رساند.
در انتها، از دو اثر که در بخش منتخب مردم شایسته تقدیر شناخته شدند، از آنها با اهدای لوح تقدیر و ۱۵ میلیون تومان وجه نقد تجلیل به عمل آمد:
نخست «نگین ۱۴۰۳» از نگین بارانی خالص در بخش «روایت خودنگار» و دومی که «یک روز با فرشته» از میلاد ساوه شمشکی در بخش «روایت از نگاه دیگری» بود.
سپس، از دو برگزیده منتخب اعضای انجمن مستندسازان سینمای ایران در اولین مسابقه روایت تصویری ارغوان، «من ۳۶ سالمه» از سارا گرشاسبی در بخش «روایت خودنگار» و «هوادار متعصب» از مریم عامری در بخش «روایت از نگاه دیگری» با اهدای لوح تقدیر و یک هدیه نفیس تقدیر به عمل آمد.
در دقایق پایانی مراسم، با حضور هیئت داوران و رضوان سرمد دبیر اولین مسابقه روایت تصویری ارغوان، جوایز دو اثر منتخب هیئت داوران اولین مسابقه روایت تصویری ارغوان شامل لوح تقدیر و ۱۵ میلیون تومان وجه نقد به سازندگان فیلم‌های «من ۳۶ سالمه» از سارا گرشاسبی در بخش «روایت خودنگار» و «صدای سپیده» از سحر مختاری در بخش «روایت از نگاه دیگری» اهدا شد.
انتهای پیام
source