اگر نگران هستید که شاید گوشی اندرویدی که در اختیار دارید شما را ردیابی کند، در این مطلب با ما همراه باشید تا روشهایی را برای رفع این نگرانی به شما معرفی کنیم.
مهم نیست در چه سایتی یا در چه مکان و زمانی وب گردی میکنید، این حقیقت را که ردیابی میشوید نمیتوان انکار کرد. اپلیکیشنها و وبسایتها به صورت پیوسته فعالیت شما را مانیتور کرده و اطلاعاتی را به دلایل مختلف از شما جمعآوری میکنند. از جمله این اطلاعات میتوان به موقعیت مکانی، عادت خرید، عادت استفاده از شبکههای اجتماعی و…، همه و همه از خود رد ارزشمندی برای توسعهدهندگان به جا میگذارند تا اطلاعات شما را هرچند در ظاهر بیارزش جمعآوری کنند.
البته بسیاری از کاربران شاید اینطور فکر کنند که مگر با اطلاعات ما چه کاری میتوان انجام داد یا مثلا اطلاعات ما حتی اگر هم فاش شود اتفاقی نخواهد افتاد. اما برای یک سری دیگر از کاربران، حریم خصوصی معنای زیادی دارد. آنها نمیخواهند حتی اطلاعات بیارزش آنها هم دست شرکتهای توسعهدهنده بیفتد. در نتیجه میخواهند تمام راهکارهای امنیتی را برای جلوگیری از این اتفاق انجام دهند تا مبادا گوشی اندرویدی که در اختیار دارند آنها را ردیابی کند.
این مطلب بیشتر برای دستهی دوم مناسب است. آنهایی که از ردیابی شدن توسط گوشی اندرویدی خود نگران هستند و میخواهند هر طور که شده جلوی این کار را بگیرند. خوشبختانه امکان انجام این کار از طریق خود گوشی فراهم است و نیازی نیست اپلیکیشن خاصی را دانلود کنید یا مسیرهای سخت و پیچیدهای را طی کنید.
توجه داشته باشید تصاویری که قرار داده شده از رابط کاربری گوشی سامسونگ است. در نتیجه شما با یک گوشی دیگر ممکن است مجبور شوید مسیر متفاوتی را برای رسیدن به تنظیمات مورد نظر در پیش بگیرید.
در شرایطی که نیازی به اینترنت ندارید، اصلا نیازی نیست که آنها را روشن بگذارید. محدود کردن اینترنت و قطع دسترسی گوشی به موقعیت مکانی، دقیقا همان کاری است که به گوشی اجازه نمیدهد شما را ردیابی کند و اطلاعات را به دنیای خارج ارسال کند.
البته همانطور که گفته شد، زمانی که فقط به اینترنت نیازی ندارید میتوانید این کارها را انجام دهید در غیر این صورت طبیعی است که هر کاربری نیاز دارد بخش بزرگی از ساعت بیداری خود را به اینترنت متصل باشد.
یکی از بخشهایی که در جمعآوری اطلاعات از کاربران ید طولانی دارد، همین فعالیتهای گوگل است؛ شرکتی که میدانیم اطلاعات زیادی از ما در اختیار دارد و که به سه بخش وبگردی و فعالیت اپلیکیشن، تاریخچهی موقعیت مکانی و تاریخچهی یوتیوب دستهبندی میشود. شما میتوانید در اپلیکیشن گوگل، این دادهها را مشاهده و مدیریت کنید.
اما متوقف کردن یا غیرفعال کردن تاریخچههای یادشده به معنای اتمام کار نیست. شما باید آن اطلاعاتی را هم که قبل از غیرفعال کردن جمعآوری شده را هم پاک کنید. برای انجام این کار، مسیر زیر را طی کنید.
یکی دیگر از روشهایی که میتوانید استفاده کنید تا امکان ردیابی شدن توسط گوشی اندرویدی را به حداقل برسانید این است که از دیدن نتایج جستوجوی شخصیسازی شده صرف نظر کنید. این یعنی شما وقتی دارید برای یک کاری در گوگل سرچ میکنید، دیگر نتایجی را که بیشترین ارتباط را با شما دارند دریافت نمیکنید. نتایج کلی برایتان به نمایش در میآید که میتوانید با گشت و گذار در بین آنها به چیزی که میخواهید برسید.
برای اینکه از نمایش نتایج شخصیسازی شده هنگام جستوجو در مرورگر جلوگیری کنید، باید مسیر زیر را طی کنید.
مثل مورد قبلی، میتوانید تبلیغات شخصیسازی شده را هم غیرفعال کنید تا دیگر برایتان به نمایش در نیاید. اگر تبلیغات زیادی برایتان ارسال میشود و دارد شما را کلافه میکند، میتوانید به این بخش آمده و آن را غیرفعال کنید. البته به خاطر داشته باشید با این کار، شما نمایش تبلیغات را به صورت کامل غیرفعال نمیکنید، بلکه فقط جلوی نمایش تبلیغات مرتبط با خود را میگیرید و ازین پس، محتوایی که به صورت تبلیغات برای شما ارسال میشود، عمومی میشوند. برای غیرفعال کردن این تنظیمات، مسیر زیر را دنبال کنید.
هر گوشی اندرویدی یک آیدی تبلیغاتی منحصر بفرد دارد که اطلاعاتی را در رابطه با کاربر در خود دارد. از جمله این اطلاعات میتوان به ترجیحات، عادتها و… اشاره کرد که برای شرکتها اطلاعات مهمی به حساب میآیند. شما میتوانید با پاک کردن آیدی تبلیغاتی خود، تمام اطلاعاتی را هم که درون آن ذخیره شده پاک کنید تا دیگر اپلیکیشنها به شما تبلیغات شخصیسازی شده نشان ندهند. برای انجام این کار مراحل زیر را طی کنید.
در گوشی بسیاری از کاربران، یک سری اپلیکیشنهایی وجود دارند که فرکانس استفاده از آنها خیلی پایین است، به این صورت که هر چند ماه یکبار شاید یکبار نیاز باشد به آن سر بزنیم و از آن استفاده کنیم. نمیگوییم این اپها را پاک کنید چون طبیعی است یک سری اپها فرکانس استفادهی زیادی نداشته باشند اما همچنان ضروری باشند.
اما این اپها گاهی اوقات به بخشهای مختلف گوشی اعم از میکروفون، دوربین، تقویم، مخاطبین، حافظهی داخلی گوشی، اطلاعات تماس و… دسترسی دارند که به لطف همین دسترسیها میتوانند به گوشی اندرویدی شما این اجازه را بدهند که شما را ردیابی کند. بنابراین پیشنهاد میشود این اجازههای دسترسی را از این دست اپلیکیشنها بردارید.
در بالا گفتیم یک سری اپها هستند که شاید دیر به دیر از آنها استفاده کنید. بنابراین بهتر است دسترسیها را از آنها بگیرید. اما یک سری کاربران هستند که اپهای بلا استفاده را هم در گوشی خود نگه میدارند. پیشنهاد میشود اصلا این کار را نکنید.
اپلیکیشنهای اضافه نه تنها میتوانند برای حریم خصوصی دردسر ایجاد کنند بلکه بدون هیچ کاربرد خاصی، حافظهی گوشی شما را هم اشغال میکنند. بنابراین داشتن یک اپ بدون استفاده در گوشی نه تنها سودی برای شما ندارد بلکه میتواند به شما ضرر هم برساند. پس پیشنهاد میشود سری به اپهای موجود بزنید و ببینید از کدام یک از آنها استفاده نمیکنید.
لازم به ذکر است اپلیکیشنهای از پیش نصبشدهی زیادی هم وجود دارند که بلا استفاده هستند. اما متأسفانه امکان پاک کردن آنها وجود ندارد و کاربر باید آنها را غیرفعال کند. برای غیرفعال کردن این اپها هم کافی است وارد منوی تنظیمات شده و در بخش برنامهها یا همان Apps، انتخاب کنید کدام اپ را میخواهید غیرفعال یا همان Disable کنید.
اگرچه بسیاری از کاربران به حریم خصوصی به عنوان مقولهای جدی نگاه نمیکنند، اما هستند کسانی که برایشان اهمیت دارد اطلاعاتشان لو نرود. برای اینکه این اتفاق رخ ندهد، به عنوان آخرین کاری که میتوانید انجام دهید، باید از اپهای ایمن استفاده کنید. مثلا بهجای مرورگر کروم، از مرورگر Brave استفاده کنید، از سیگنال بهجای واتساپ استفاده کنید و… تا خیالتان از بابت عدم جمعآوری اطلاعات راحت باشد. هرچند گاهی اوقات انجام چنین کاری امکانپذیر نیست.
نکتهی مهم: به هیچ عنوان از اپلیکیشنهای ضد ردیابی روی گوشی اندرویدی خود استفاده نکنید چون تمام آنها غیرقابل اعتماد بوده و خود یک منبع بزرگ از اطلاعاتی هستند که روزانه از شما دریافت میکنند.
به خاطر داشته باشید هر اقدام امنیتی که انجام دهید، تقریبا میتوان گفت غیرممکن است که به صورت کامل، ایمن شوید. مادامی که گوشی شما با شماست و به اینترنت متصل هستید، فرایند ارسال اطلاعات به شرکت سازنده متوقف نمیشود، هرچند شاید به حداقل برسد اما بعید است صفر شود.
حتی به خاطر همین قضایا، شکایات زیادی علیه گوگل و شرکتهای دیگر شده با این اتهام که اطلاعات مهم کاربران را بدون دانستن آنها دریافت میکنند. اما هیچ یک از این شکایات در نهایت به نتیجه نمیرسد چرا که این کار تبدیل شده به منبع درآمدی بزرگ برای شرکتهای بزرگ فناوری و طبیعتا هرچه جریمه هم شوند پرداخت میکنند تا بتوانند این کار را انجام دهند.
قانون هم صرفا برای دریافت پول از این شرکتها، هر چند وقت یکبار آنها را جریمهی نقدی میکند تا هم خودش به نفعی برسد و هم اینکه کاربران از این بابت که اقدامی علیه این شرکتها صورت گرفته خوشحال شوند.
به صورت کلی، به نظر میرسد ردیابی شدن و ارسال اطلاعات به شرکتهای مختلف، بخش جدانشدنی از اکوسیستمی باشد که ما را احاطه کرده است. هیچ راه فراری از آن وجود ندارد، فقط هرچه بیشتر اتصال شما با دنیای بیرون برقرار باشد، اطلاعات بیشتری را خواسته یا نخواسته برای آنها ارسال میکنید و فرایند ردیابی هم آسانتر میشود. هرچند با روشهای بالا میتوانید سرعت انجام این اتفاق را به حداقل برسانید.
آیا برای شما اهمیت دارد که اطلاعاتتان برای شرکت سازندهی سیستمعامل ارسال شود؟ به نظر شما چرا قوانین سفت و سختتری برای جلوگیری از انجام این کارهای ناپسند در نظر گرفته نمیشود؟
منبع: MakeUseOf