در روز گذشته و در دومین روز جشنواره گردشگری شکرستان و در میانه هزاران هکتار نیشکر بر افراشته، با برگزاری کارگاه تخصصی «نیشکر برای گردشگری پایدار» در حاشیه پنجمین جشنواره شکرستان فرصتی دست داد تا بار دیگر به ظرفیت‌های نهفته در خوزستان و به‌ویژه نقش نیشکر در توسعه گردشگری پایدار بیندیشیم.
این رویداد نشان داد که چگونه یک محصول کشاورزی می‌تواند فراتر از اقتصاد، به هویت فرهنگی و زیست‌بوم اجتماعی منطقه پیوند بخورد.
جشنواره گردشگری نیشکر و شکرانه برداشت که به خلق شکرستان منجر شده باعث می‌شود که در این مسیر، از همراهی و حمایت شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی تقدیر کرد؛ نهادی که با نگاه فراتر از تولید، به مسئولیت اجتماعی و فرهنگی خود توجه کرده و زمینه‌ساز چنین نشست‌هایی شده است. کارگاههای پیرامونی شکرستان با محوریت گردشگری نشان داد که گفت‌وگو میان متخصصان و جامعه محلی تا چه اندازه می‌تواند الهام‌بخش باشد.
در پیرامون مزارع نیشکر، بیش از یکصد روستا گسترده شده‌اند؛ هر یک با تاریخ، فرهنگ، آداب و رسوم و ظرفیت‌های گردشگری خاص خود. این روستاها در غرب و شرق کارون، همچون حلقه‌های زنجیر، می‌توانند شبکه‌ای از گردشگری روستایی و کشاورزی را شکل دهند. از تجربه‌های زندگی روزمره کشاورزان تا آیین‌های محلی، از صنایع‌دستی تا غذاهای بومی، همه می‌توانند به بخشی از یک بسته گردشگری پایدار تبدیل شوند.
احساس نیاز به برگزاری چنین کارگاه‌هایی بیش از پیش آشکار شد. توان‌افزایی جوامع محلی، آموزش فعالان گردشگری، و ایجاد پل میان دانشگاه، صنعت و مردم، لازمه‌ی بهره‌برداری درست از این ظرفیت‌هاست. بدون این توان‌افزایی، فرصت‌ها به تهدید بدل می‌شوند و سرمایه‌های فرهنگی و طبیعی از دست می‌روند.
کارگاه «نیشکر برای گردشگری پایدار» نه تنها یک نشست علمی، بلکه تلنگری برای بازاندیشی در مسیر توسعه خوزستان بود. اگر این کارگاه‌ها تداوم یابند، می‌توانند به بستری برای هم‌افزایی میان نهادها، روستاها و فعالان فرهنگی بدل شوند؛ بستری که در نهایت، گردشگری پایدار را به واقعیتی ملموس در غرب و شرق کارون تبدیل خواهد کرد.
خوزستان با رودخانه‌ها، تالاب‌ها و مزارع نیشکر، بستری کم‌نظیر برای شکل‌گیری گردشگری پایدار دارد. اگر این ظرفیت‌ها به‌درستی معرفی و مدیریت شوند، می‌توانند هم به توسعه اقتصادی روستاها و هم به حفظ میراث طبیعی و فرهنگی منطقه کمک کنند. این پهنه‌های آبی می‌توانند محور تورهای قایق‌سواری، شنا و تجربه‌های بومی باشند. ایجاد مسیرهای ایمن برای گردشگران و معرفی داستان‌های تاریخی کارون، تجربه‌ای فرهنگی-تفریحی خواهد ساخت.
برگزاری تورهای آموزشی و تفریحی ماهی‌گیری در کنار روستاها، فرصتی برای جذب گردشگران علاقه‌مند به طبیعت است. فروش مستقیم ماهی تازه و حتی عرضه خوراک‌هایی با طعم ماهی جنوب توسط روستاییان می‌تواند به اقتصاد محلی رونق دهد و گردشگر را با سبک زندگی بومی آشنا کند.
تالاب‌ها و مزارع نیشکر زیستگاه پرندگان مهاجر و بومی هستند. ایجاد ایستگاه‌های پرنده‌نگری با راهنمایان محلی می‌تواند گردشگران طبیعت‌دوست را جذب کند. این فعالیت علاوه بر درآمدزایی، آگاهی عمومی درباره حفاظت از محیط زیست را افزایش می‌دهد.
البته گاومیش‌داری در غرب و شرق کارون نه تنها یک فعالیت اقتصادی، بلکه بخشی از هویت فرهنگی منطقه است. معرفی شیوه‌های سنتی نگهداری گاومیش، تجربه دوشیدن شیر و تهیه محصولات لبنی محلی می‌تواند به یک جاذبه گردشگری روستایی تبدیل شود. حتی جشنواره‌های کوچک با محوریت گاومیش و محصولات آن می‌تواند به برند گردشگری محلی بدل شود.
ترکیب این ظرفیت‌ها، یک بسته کامل گردشگری روستایی و طبیعی برای خوزستان می‌سازد. اگر توان‌افزایی جوامع محلی و آموزش راهنمایان گردشگری جدی گرفته شود، این فرصت‌ها می‌توانند به الگویی برای توسعه پایدار در روستاهای پیرامونی مزارع نیشکر بدل شوند.
انتهای پیام/
source