در «دهوا حنینا»، به چشم گردشگران، کارون سفیدپوش می‌شود

مجتبی گهستونی

و چون در ۱۸ ماه «تورا» (از ماه‌های صابئین مندایی مصادف با آبان‌ماه)، زمین خاکی برای زندگی کردن مهیا و تکمیل می‌شود، مردم جشن می‌گیرند و پلو و ماست و «هوخسا» که شامل خرما، کنجد، نان برنجی است می‌خورند. این جشن در بین جامعه صابئین مندایی، به عید «دهوا حنینا» یا «دهوا اد طرما» و یا حتی عید کوچک نامگذاری می‌شود.

صابئین مندایی که در خوزستان و عمدتا در اهواز زندگی می‌کنند، به مناسبت ۱۰ آبان که مصادف با ۱۸ ماه «تورا» است و به عید «دهوا حنینا» یا «دهوا اد طرما» معروف می‌باشد، جشن می‌گیرند و آئین‌های ملی و مذهبی خود را برگزار می‌کنند که با استقبال قابل توجهی از گردشگران مواجه می‌شوند.

صابئین مندایی یکتاپرست هستند، خداوند را «حی ربی قدمایی» یعنی خدای عظیم ازلی می‌دانند و معتقدند کتاب مقدس آنان به نام “گنزا ربا” (گنج بزرگ) از آن حضرت آدم(ع) است. آنها به خدای یگانه، انبیای الهی، معاد، روز رستاخیز و  منجی موعود اعتقاد دارند و منتظر ظهور منجی موعود خود «ملکا ان وش اوثرا» هستند.

وزارت میراث‌فرهنگی گردشگری صنایع‌دستی، علاوه بر نامگذاری اهواز به نام شهر ملی میناکاری صبی، تاکنون نشان جغرافیایی، زبان و خط صابئین مندایی را ثبت ملی کرده و با تهیه پرونده عروسی سنتی این مردمان، این پرونده هم ثبت ملی خواهد شد.

اما عید در زبان مندایی «دهوا» و «حنینا» به معنی کوچک است. در عید کوچک، زمین تکوین پیدا می‌کند و آغار حیات روی کره خاکی جشن گرفته می‌شود. در این روز آب حیات روان شده، گیاهان و نباتات رشد کردند، حیوانات، پرندگان و ماهی‌ها خلق شدند و شرایط زمین برای آدم فراهم شد و فرشتگان این روز را عید گرفتند.

در عید «دهوا حنینا» نیایش، غسل تعمید، صبحانه و خوردن دخرانی یا طعام آمرزش انجام می‌شود. صابئین مندایی در این روز درفش که در واقع نماد دینی آنان است را قبل و بعد از دعاهایی که می‌خوانند را برافراشته می‌کنند. نمادی که وقتی فرشتگان از عالم نور در زمین کارشان تمام ‌شد آن را بر زمین نصب کردند. درفش از ابریشم خالص، نی و بوته یاس است، و بدین صورت است که نی را در زمین می‌گذارند و ابریشم را روی آن می‌گذارند و سپس یاس را که بوی معطری دارد بر روی آن قرار می‎دهند.

و این جماعت چون همواره رو به عالم نور نماز و نیایش می‌خوانند، جنگ را حرام می‌دانند و از این روز همیشه به سمت صلح می‌روند. آنها چون همواره در آب جاری غسل تعمید می‌کنند، عاشق طبیعت هستند و تمام زندگی خود را از مواد طبیعی تهیه می‌کنند.

در طول سال، تمام تجمعات ملی و مذهبی صابئین مندایی، همچون نمازها و غسل‌های روزانه، پروانایی (پنجه)،  دهوا دیمانه (دهوا اد مانا و مصادف با آغاز سال نو یحیایی)، کشوز هلی، دهوا ربا (عید بزرگ)، عید شیشیان، عید فل، عید اد طرما، عاشوریه ( ابوالهریس) و روز یادبود شهدا مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی و حتی اهالی رسانه است.

انتهای پیام/