در این مطلب به شما آموزش خواهیم داد که چگونه در کنار ویندوز ۱۱ یک سیستم‌عامل دیگر نصب و از یک سری از اپ‌ها در آن استفاده کنید.
مایکروسافت ویندوز ۱۱ را با یک سری سخت‌گیری راهی بازار کرد. کاربران برخلاف سیستم‌عامل‌های قبل دیگر نمی‌توانند این نسخه را روی هر سخت‌افزاری که دارند نصب کنند. برای مثال سیستم حتما باید از پردازنده‌ی اینتل نسل ۸ به بعد بهره ببرد و از TPM 2.0 هم پشتیبانی کند. اما هنوز نشنیده‌ایم اپلیکیشنی که روی سیستم‌عامل ویندوز ۱۰ به درستی کار می‌کرده، روی این نسخه از کار افتاده باشد. اما اگر قبلا از ویندوزهای قدیمی نظیر ۷ یا ۸ و یا حتی لینوکس استفاده می‌کردید، شاید یک سری اپلیکیشن باشند که نتوانید روی ویندوز ۱۱ به خوبی از آن‌ها استفاده کنید. در نتیجه نیاز به این قابلیت خواهید داشت.
البته می‌توانید از قابلیت virtual machine هم استفاده کنید تا بتوانید از یک ویندوز دیگر در کنار ویندوز ۱۰ استفاده کنید اما بوت دوگانه دسترسی کامل‌تر و جامع‌تری از منابع سخت‌افزاری در اختیارتان قرار می‌دهد و در نتیجه بسیار گسترده‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرد. گویا شما دو سیستم با سیستم‌عامل‌های مختلف در دسترس دارید. در این مطلب نحوه‌ی نصب یک ویندوز دیگر در کنار ویندوز ۱۱ را به شما آموزش خواهیم داد.
قبل از اینکه فرایند نصب ویندوز جدید را آغاز کنید به خاطر داشته باشید که یک سری اقدامات وجود دارد که باید انجام دهید تا مطمئن شوید همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت، حتی اگر همه چیز آنطور که می‌خواهید از آب در نیامد. برای مثال شما در ابتدا باید از تمام داده‌های خود فایل پشتیبان تهیه کنید تا اگر اتفاقی رخ داد بتوانید به آن‌ها دسترسی داشته باشید یا یک نقطه بازگردانی روی ویندوز تنظیم کنید تا در صورت بروز مشکل بتوانید سیستم را به شرایط خوب قبل برگرداند.
در مرحله‌ی بعدی به فایل ویندوز نیاز دارید که یا باید آن را از طریق CD یا DVD و یا فلش مموری آماده کنید. آموزش رایت ویندوز روی فلش مموری را هم می‌توانید در در ادامه یا در وب‌سایت‌های مختلف مشاهده کنید. وقتی ویندوز آماده‌ی نصب بود، فرایند پشتیبان‌گیری را آغاز کنید. برای اینکه بتوانید از ویندوز ۱۱ یک پشتیبان موقت تهیه کنید مراحل زیر را طی کنید.
در این مرحله باید روی Create a system image که روی پنل سمت چپ دیده می‌شود کلیک کنید.
وقتی فرایند پشتیبان‌گیری به اتمام رسید، یعنی فایلی از وضعیت فعلی کامپیوتر شما تشکیل شد، با خیال راحت می‌توانید به نصب سیستم‌عامل جدید اقدام کنید. بعد از این مرحله، نوبت به آماده‌سازی فایل ویندوز روی فلش می‌رسد.
برای اینکه ویندوز را بشود از طریق فلش مموری نصب کرد، در ابتدا باید فایل نصبی ویندوز را روی آن رایت کرد. به عبارتی دیگر در این حالت فلش مموری در نقش یک DVD ظاهر می‌شود که می‌توان با استفاده از یک نرم‌افزار شخص ثالث ویندوز را درون آن رایت کرد. با فرض اینکه ویندوز ۱۱ اکنون سیستم‌عامل پیش‌فرض شماست، باید فایل ویندوز مورد نظر خود را از وب‌سایت‌های مختلف یا وب‌سایت رسمی خود مایکروسافت دانلود کنید. مراحل زیر را برای رایت ویندوز روی فلش مموری دنبال کنید.
بعد از اینکه این مراحل را طی کرده و ویندوز را دانلود کردید، نوبت به رایت کردن آن درون فلش مموری می‌رسد. یک فلش حداقل ۸ گیگابایتی ترجیحا خالی در این بخش مورد نیاز است. برای اینکه بتوانید فایل نصبی ویندوز را روی فلش رایت کنید باید مراحل زیر را طی کنید.
بعد از اینکه مراحل بالا با موفقیت به اتمام رسید، ویندوز رایت و آماده‌ی نصب می‌شود. البته دقت کنید غیرممکن است که بتوانید روی یک پارتیشن، ویندوز دیگر را هم در کنار ویندوز ۱۱ نصب کنید مگر اینکه از قابلیت Shrink استفاده کنید تا فضای خالی برای نصب سیستم‌عامل جدید به وجود بیاید. همچنین آن دسته از کاربرانی که از یک هارد دیگر در کنار هارد ویندوز استفاده می‌کنند می‌توانند بدون مشکل ویندوز جدید را روی همان هارد دوم نصب کنند و دیگر نیازی هم به Shrink نخواهد بود. با این حال اگر به Shrink نیاز پیدا کردید باید از طریق زیر برای انجام آن اقدام کنید.
توجه: ویندوز ۱۱ حداقل ۶۴ گیگابایت فضای خالی نیاز دارد. بنابراین پیشنهاد می‌شود حداقل ۷۱۶۸۰ مگابایت را برای آن در نظر بگیرید که در واقع به معنای ۷۰ گیگابایت است.
بعد از اینکه مراحل بالا را طی کردید، پارتیشن ستاپ کنونی به آن اندازه که برای نصب ویندوز جدید فضا وجود داشته باشد کوچک می‌شود. اما یک قدم دیگر قبل از نصب ویندوز دوم باقی مانده که باید انجام دهید. چک کنید ببینید آیا سیستم شما امکان بوت شدن از طریق فلش مموری را دارد یا خیر و اگر داشت، اولویت بوت را روی آن قرار دهید. برای تغییر اولویت بوت در ویندوز ۱۱ مراحل زیر را دنبال کنید.
وقتی این مراحل به پایان رسید، سیستم آماده شده تا ویندوز ۱۱ را از طریق USB روی آن نصب کنید.
توجه: اگر می‌خواهید یک سیستم‌عامل غیر از ویندوز را روی سیستم خود نصب کنید، باید قابلیت‌هایی نظیر fast startup و BitLocker را غیرفعال کنید. در غیر این صورت شاید با مشکل مواجه شوید.
برای نصب ویندوز، مراحل زیر را طی کنید.
توجه: در این بخش حتما باید روی همان درایو مورد نظر که حجمش را کم کرده بودید کلیک کنید در غیر این صورت با مشکل مواجه خواهید شد و ممکن است در طول فرایند نصب ویندوز، اطلاعات شما از روی درایو پاک شود.
زمانی که ویندوز جدید را نصب می‌کنید، اگر نسخه‌ی قانونی آن را خریداری کرده باشید، می‌توانید بعد از نصب ویندوز هم به فعال‌سازی آن اقدام کنید. در صورتی هم که از نسخه‌ی کرکی ویندوز استفاده می‌کنید، فعال‌سازی به شکلی کاملا متفاوت صورت می‌گیرد که در ادامه به شکل کامل به توضیح هر دو روش می‌پردازیم.
اما اگر ویندوز را به شکل کرکی روی سیستم دارید و می‌خواهید به همین روش هم آن را فعال‌سازی کنید، کافی است مراحل زیر را دنبال کنید.
اگر به عنوان سیستم‌عامل دوم، نسخه‌ی آزمایشی ویندوز ۱۱ را صرفا برای تجربه‌ی قابلیت‌های جدید آن دانلود و نصب کرده باشید، به صورت خودکار عضو برنامه اینسایدر مایکروسافت ویندوز می‌شوید، اما اگر نسخه‌ی پایدار را دانلود کرده و می‌خواهید عضو مجموع اینسایدر شوید، مراحل زیر را طی کنید.
بعد از اینکه این فرایند به اتمام رسید و سیستم بوت شد، می‌بینید که سیستم‌عامل دوم شما در دسته اینسایدر توسعه‌دهنده ثبت نام شده است. حالا اگر وارد بخش Windows Update شوید می‌بینید که احتمالا یک آپدیت به صورت خودکار دریافت و نصب می‌شود.
توجه: اینسایدرهای حلقه توسعه‌دهنده از ناپایدارترین آپدیت‌های ویندوز را دریافت می‌کنند. بنابراین حتما اطمینان حاصل کنید که سیستم‌عاملی که در آن عضو اینسایدرها هستید یا سیستم‌عامل دوم شما باشد یا اینکه روی سیستمی نصب باشد که کارهای مهمی روی آن انجام نمی‌دهید.
بوت منجر معمولا در طول نصب سیستم‌عامل دوم به صورت خودکار پیکربندی می‌شود اما با این حال شما می‌توانید همیشه تنظیمات مربوط به آن را شخصی‌سازی کنید. برای مثال اگر از دو سیستم‌عامل مشابه استفاده می‌کنید، می‌توانید نام آن‌ها را تغییر دهید تا به راحتی قابل تشخیص باشند. همچنین می‌توانید انتخاب کنید که کدام یک از ویندوز ها به صورت پیش‌فرض بوت شوند بنابراین نیازی نیست که ۳۰ ثانیه منتظر بمانید تا سیستم انتخاب خودکار، ویندوز شما را برای بوت شدن انتخاب کند.
برای اینکه نام سیستم‌عامل را تغییر دهید تا هنگام بوت شدن بتوانید راحت‌تر تشخیص دهید کدامیک باید بوت شود، مراحل زیر را دنبال کنید.
bcdedi
توجه: اگر تنظیمات پیش‌فرض را تغییر نداده باشید، سیستم شناسایی ویندوز (Identifier) باید عبارت Default (پیش‌فرض) را به نمایش بگذارد.
“bcdedit /set {current} description “NAME
bcdedit /set {current} description Windows 11
بعد از اتمام این فرایند، بوت منجر هنگام بوت شدن سیستم، نام ویندوز جدید را مطابق چیزی که خودتان تعیین کردید به نمایش می‌گذارد.
اگر وارد سیستم‌عامل نخست شوید، سیستم شناسایی ویندوز برای سیستم‌عامل دوم نام default و برای سیستم‌عامل نخست هم نام current را در نظر می‌گیرد. اگر بخواهید این وضعیت کمتر گیج‌کننده باشد، باید در همان سیستم‌عامل اصلی تغییرات مربوطه را انجام دهید.
اگر می‌خواهید در صورتی که انتخابی از سوی شما صورت نگرفت، سیستم بوت به صورت خودکار یک ویندوز را اجرا کند، مراحل زیر را طی کنید.
bcdedit /default {identifier}
برای مثال با فرمان زیر، سیستم‌عامل نخست به عنوان سیستم پیش‌فرض در نظر گرفته می‌شود.
bcdedit /default {current}
با اینکار می‌توانید بدون اینکه نیاز باشد خودتان سیستم‌عاملی را برای بوت شدن انتخاب کنید، این وظیفه را به خود سیستم بسپارید و وارد محیطی که مد نظرتان هست بشوید.
همانطور که قبلا هم گفته شد بوت منجر ویندوز مدت زمانی صبر می‌کند تا ببیند آیا شما ویندوزی را جهت بوت شدن به آن انتخاب می‌کنید یا خیر. اگر این تصمیم از سوی شما گرفته نشود، بوت منجر به صورت خودکار یکی از آن‌ها را انتخاب می‌کند که در بالا گفتیم چگونه این انتخاب را مطابق سلیقه‌ی خود شخصی‌سازی کنید. اما اگر می‌خواهید زمان انتظار را کمتر کنید یعنی برای اینکه بوت منجر به صورت خودکار یکی از ویندوزها را انتخاب کند مدت زمان کمتری مصرف شود مراحل زیر را دنبال کنید.
bcdedit /timeout 5
عددی که در خط فرمان می‌بینید به ثانیه است. این یعنی اگر در طول مدت زمان ۵ ثانیه ویندوز مورد نظر را جهت بوت شدن انتخاب نکنید، بوت منجر خودش انتخاب مد نظر شما را که در مرحله قبل مشخص کردید بوت می‌کند.
با انجام دادن مراحلی که در این مقاله گفته شده می‌توانید به راحتی یک سیستم‌عامل دیگر را هم در کنار ویندوز ۱۱ خود نصب و از آن استفاده کنید. امیدواریم این آموزش برایتان مفید بوده باشد.
منبع: Windows Central